Met mijn vader ging ik vanaf mijn achtste jaar achterop de fiets naar de thuiswedstrijden van Ajax in het stadion aan de Middenweg. Op de heenweg gingen we langs bij oom Jan en tante Fien in de Zacherias Jansestraat en na de wedstrijd fietsten we naar opa en oma in Diemen. Dat ik 10 jaar later als eerste vrouwelijke sportverslaggeefster in Nederland de wedstrijden van Ajax voor de Volkskrant zou verslaan was toen ondenkbaar.
Ajax speelt nu alweer jarenlang in de Arena in Zuid-Oost. Mijn liefde voor de club is niet veranderd al volg ik de wedstrijden nu vaak ergens in het centrum op een groot televisiescherm.
Aan mijn jaren als sportverslaggeefster bij de Volkskrant bewaar ik mooie herinneringen. Met de mannelijke collega’s van de andere kranten had ik goed contact. De veel oudere mannen wilden mij maar al te graag de spelregels uitleggen maar dat was niet nodig omdat ik ze tot hun verbazing allemaal kende. In de rust ging ik met de journalisten naar de Ajax-kantine waar voor mij ‘die kleine’ een ranja met een rietje werd besteld. De collega’s dronken jonge jenever, een drankje, dat in de 50-er jaren bij journalisten populair was.
Ajax midvoor en aanvoerder Rinus Michels, de latere succesvolle trainer van Ajax en het Nederlands elftal, was mijn favoriete speler. Altijd sportief en …. hij scoorde vaak mooie doelpunten.
De lezers van de Volkskrant waren niet blij met mij. Zij schreven de toenmalige hoofdredacteur Joop Lücker dat ze hun abonnement zouden opzeggen als een vrouw voor de Volkskrant over voetbal bleef schrijven. Op maandagochtend na het gesprek met mijn hoofdredacteur zag ik dat boven mijn verslag Ajax-NEC ’van onze verslaggeefster’ was vervangen door ‘van onze verslaggever’.
Meer trainingsveld 