Jos Wiersema
SLOOP NIEUWE AMSTELBRUG
Begin tachtiger jaren werd de oude Nieuwe Amstelbrug (brug 101) voor het autoverkeer afgesloten omdat de brug bouwvallig werd. Trams mochten deze nog wel berijden als ze het stapvoets deden. Het was voor ons een rustige periode want er was geen doorgaand autoverkeer.
Begin 1984 was het zover, de brug werd afgebroken. Dit ging natuurlijk gepaard met de nodige herrie en bezienswaardigheden.
De voorbereiding van de sloop van de oude Nieuwe Amstelbrug vergde veel voorbereidingen. Een daarvan was het slaan van damwanden. Toen we opeens een harde klap hoorden zagen we dat een van de damwanden uit de takels was gevallen. Gelukkig waren er geen gewonden. Alleen de afzethekken waren verkreukeld.
uit de takels gevallen damwand - Foto Jos Wiersema 
Uiteindelijk was de brug afgebroken en moesten de funderingen van de pijlers nog verwijderd worden. Men besloot om deze middels springstof op te blazen.
Ik werd ingeseind wanneer dat zou gebeuren en stond natuurlijk klaar met mijn fototoestel. De klap was enorm, en we voelden het huis door de schokgolf naar achteren en weer naar voren bewegen. Rondvliegende stenen bleken bij ons op het dak te zijn terechtgekomen en in het huis sloot geen enkele deur meer normaal. Er bleek achteraf te veel springstof te zijn gebruikt.
De foto die ik gemaakt heb heeft nog op de voorpagina van het Nieuws van de Dag gestaan.
opblazen van de fundamenten van de Nieuwe Amstelbrug - Foto: Jos Wiersema 
ONTVOERING HEINEKEN EN DODERER - 1983
Op woensdagavond 9 november 1983 liet ik onze hond uit op de Weesperzijde langs de Amstel, toen ik het geraas van twee wegscheurende auto hoorde. Helaas belemmerden de bossages mij te zien om welke auto’s het ging en ik liep verder. Toen ik gekomen was op de hoek met de Mauritskade werd mij duidelijk dat Alfred Heineken en zijn chauffeur Doderer ontvoerd waren en op die plaats waren overgeladen in vluchtauto’s.
HET STANDBEELD VAN WIBAUT - 1981
Vernield standbeeld van Wibaut - Pentekening: Jos Wiersema 
In 1981 waren er de rellen rondom de panden de Blaaskop in de Wibautstraat. Er werd hevig strijd gevoerd tussen ME en krakers die de panden ‘verdedigden’. Op zich waren krakersrellen in die tijd geen bijzonderheid maar wat mij toen opviel was dat het standbeeld van Wibaut het moest ontgelden. Uitgerekend Wibaut die zich ooit had opgeworpen als voorvechter van de sociale woningbouw. Het werd besmeurd en beplakt en van zijn sokkel getrokken en vervolgens voor de Blaaskop geplaatst met een strop om zijn nek. Ik fotografeerde het en heb er later een pentekening van gemaakt. Later bleek mij dat ons huis nog een aantal jaren door Wibaut bewoond is geweest.
