Javaplantsoen, Flevopark, valentijnkade.

Na ruim 50 jaar afwezigheid heb ik afgelopen zaterdag een wandeling gemaakt naar het Javaplantsoen, het Flevopark bezocht en teruggewandelt via de Valentijnkade. Om te huilen hoe dat eens zo fraaie, stijlvolle, op de Amsterdamse School geïnspireerde, plantsoen eruit ziet. Verpaupert! Triest en treurig. Hier werd mij wel zeer duidelijk: Het zijn de projectontwikkelaars die met zoveel naïeve vlijt en geraffineerde sluwheid de doodsdrift van onze civilisatie dienen. Het flevopark kwam mij over als het fraaiste park van Amsterdam. 50 jaar geleden een mooi park en thans nog mooier. Een weldaad voor het gemoed en een sieraad voor het oog. Alleen het water van het slootje langs het zwarte weggetje ziet er, in tegenstelling tot 50 jaar geleden, uit als vuil afwaswater. Geen bullekopjes, watervlooien, libelles en schrijvertjes gezien; laat staan kroos. Vies, grijs en vuil afwaswater. De water van de Valentijnkade is wel achteruit gegaan maar aan de waterplanten. oa lisdodden, te zien mag de buurt nog wel in zijn handen knijpen. Tot mijn verbazing trof ik een school, gebouwd in de Amsterdamse School aan die mij,in mij jeugd nooit opgevallen was. Zat er ooit een roedeverdeling in de ramen?