Constance Terlingen
Frits Slicht
Journalist
Hélène wordt één van de eerste vrouwelijke journalisten.
Met Anna Holdert-Zuikerberg vormt ze het journalistenduo Annalèn. Zij nemen interviews af en schrijven daarvan gezamenlijk het verslag dat in de zaterdagbijlage van het Algemeen Handelsblad verschijnt.
In het boek “Voor zover plaats aan de perstafel, Vrouwen in de dagbladjournalistiek
Vroeger en Nu” (auteurs en/of samenstellers: Els Diekerhof, Mirjam Elias en Marjan Sax) heeft Jeanne Roos een bijdrage gewijd aan het journalistenduo Annalèn. Het waren echte pioniersters, die in het holst van de nacht bij brandende percelen stonden. In overvolle kroegzaaltjes, in sneeuwstormen en in regenbuien stonden zij, alles om een goed verslag te kunnen schrijven.
Ook staat er nog een leuke anekdote over Hélène. Als er een verslag geschreven moest worden over een gebeurtenis betreffende het koningshuis, vertrouwden alle mannelijke journalisten op Hélène van Meekren. Wat betreft de kleding van het koninklijk gezelschap, als vrouw had Hélène daar natuurlijk verstand van. Hélène probeerde alles zo goed mogelijk te beschrijven qua kleur, en de mannenjournalisten namen dit dankbaar over. Alleen, wat niemand wist was dat Hélène van Meekren kleurenblind was. Hélène van Meekren moet een heel aardige vrouw geweest zijn.
Schrijfster
Het eerste en enige boek van Helene van Meekren, De meisjes Harkesteijn (1916), gaat over jonge vrouwen die zich er doorheen slaan nadat het familiekapitaal verloren is gegaan. Het boek werd wisselend ontvangen. Hierna richtte Van Meekren zich weer op haar journalistieke werk.
