Vanaf april 2008 startte een project onder de vlag van stichting ACCU, Kunstenaars & co, en Studio K. Het heette Jalan Jalan. Dit Community Art project heeft als doel de sociale cohesie te bevorderen door middel van kunst.
Met tromgeroffel van hier tot Tokio op de Dappermarkt kwamen een stoet drummers in krab-rode pakken met voorop een reusachtig levende haring in een bakfiets, omringd door zingende, dansende vissers in felgele pakken. Eentje kondigde door zijn megafoon de komst van de haring aan die later een beeldschone zeemeermin bleek te zijn. Zij kon de toekomst voorspellen!!!
De vissers in hun gele zuid-westers moedigden de voorbijgangers aan om haar hun handpalm te tonen. Zij zag hen op 12 april op een groot feest op het Timorplein al dansend en zingend. Verder dan dat kwam zij niet doordat de rij alsmaar langer werd.
Twee vissers liepen tussen de marktkramen, de een met megafoon, de ander pamfletjes uitdelend. Al spoedig werden zij vriendelijk verzocht de luidspreker niet meer te gebruiken en de pamfletactie te staken. De gele visserspakken staken letterlijk af tegen het blauw van de agent.
Enigzins teleurgesteld dropen de gele na verse haring geurende stadsomroepers weg, richting de in fruit getooide zeemeermin, die zeker geen haring was. Tussen de af en toe wat druppelende hemel, luidde de door kinderen en volwassenen getrommelde beat het begin van de lente in. Ondanks de grauwe lucht werden de marktgangers op weg gestuurd met de zon in hun ziel.
De week vinden aller workshops plaats in dans, theater, drummen, rappen en beeldend expressie. Met de lente in hun bol vertrokken de dansende vissers, de trommelende krabben en de beeldschone, blondharige zeemeermin. En ik volgde de met goed nieuws beladen stoet de straat uit al. En tot mijn verbazing bleek naarmate ze verder weg liepen de beeldschone zeemeermin toch weer een haring te zijn. Helemaal beduusd liep ik naar huis om mijn bril te halen.
