Bij Henk van Huizen, de groenteman in de Eerste Boerhaavestraat, heb ik heel lang, vanaf de kleuterschool tot mijn 16e jaar (1956 - 1972), gewerkt. Het was een gemengde wijk. De rijkeren woonden aan de Weesperzijde, zoals Mevrouw de Booy die een nachtclub had op het Thorbeckeplein en Victor van Vriesland. Maar er was ook een dependance van het Leger des Heils waarin geestelijk gehandicapten werden verzorgd, die vaak in de winkel kwamen. In de Prof. Tulpstraat woonden topmensen uit de houthandel. In de achterliggende straten veel arbeiders. In de Swammerdamstraat was een verhuurhuis voor Turken. Er heerste begin jaren zestig een andere mentaliteit: als tante Lil, de overbuurvrouw, om negen uur de gordijnen nog niet open had, ging er iemand kijken. Er waren veel winkels en bedrijfjes. De groenteman heeft het volgehouden tot 1983. Het afscheid werd groots gevierd. Henk bleef in de buurt wonen: "we zijn wel gestopt met groente, maar niet met groeten". Van het geld dat ik verdiende bij de groenteman betaalde ik paardrijlessen, de opstap naar mijn latere beroep: de dressuur en verzorging van paarden. Op mijn 21e kreeg ik mijn eerste paard. Tot op de dag van vandaag ben ik in het bezit van een paard. Ook al woon ik met veel plezier in de stad, toch trekt nog steeds het platteland. Ik fiets dan ook vaak langs de Amstel en heb zelfs een heel mooi huis ontdekt, een Pippi-Langkoushuis, waar ik graag zou willen wonen, maar toch zou ik de stad niet uit willen. Ik mis in de stad wel de dorpssfeer van de oude Boerhaavebuurt.
Groenteman
De groenteman heeft het volgehouden tot 1983. Het afscheid werd groots gevierd.
6764 keer bekeken