Deze zomer op 8 juli 2008 waren vrijwilligers van Het Geheugen van Oost uitgenodigd in het zorgcentrum Flevohuis om bij wijze van proef, onze verhalen aan een aantal dementerende bewoners voor te lezen.
Dit gebeurde tijdens een reminiscentiebijeenkomst. In deze wekelijkse bijeenkomsten komen beginnend dementerende ouderen bijeen om herinneringen aan het verleden op halen. In het begin van hun ziekte zijn zij namelijk vaak nog goed in staat om te vertellen over vroeger. Dit is behalve leuk, ook zinvol, omdat het voor deze bejaarden vaak nog de enige manier is om hun persoonlijkheid te bewaren. Zij zijn hun richting in het heden kwijt en de herinneringen van het verleden zorgen voor meer grip op het leven. Door de verhalen over hun leven kunnen ouderen duidelijk maken wie en wat zij zijn en wat ze beleefd en gepresteerd hebben. En dat maakt dat ze zich prettiger voelen.
De deelnemers aan zo’n reminiscentiebijeenkomst raken bovendien vertrouwd met elkaar waardoor nieuwe contacten ontstaan. En dat is een groot voordeel, omdat op oudere leeftijd het verlies van contacten eerder regel dan uitzondering is.
De bijeenkomsten worden geleid door Pollo Hamburger en Mieke Reijn, de coördinator en medewerker van de afdeling Reminiscentie van het Zorgcentrum Flevohuis en worden gehouden in een speciaal daartoe ingerichte reminiscentiekamer. In deze kamer hangen, staan en liggen overal spulletjes uit het dagelijks leven van zo’n vijftig jaar geleden. Een oude koektrommel, poppenwagen, strijkijzer of radio: voor mensen uit die tijd een feest der herkenning.
De verhalen van het Geheugen van Oost werden voorgelezen aan een ronde tafel. Er was koffie en thee met wat lekkers erbij. De ouderen waren duidelijk nieuwsgierig naar wat er deze ochtend stond te gebeuren. Het was nieuw voor hen dat er verhalen over vroeger werden voorgelezen. Bij het verhaal over vaders klok werd heftig geknikt; allemaal wisten ze nog hoe vader de klok gelijk zette met de grote sleutel die bijna bij iedereen ónder de klok lag. Bij het verhaal over de kolenkist werden de kolenkit en kachelpook tevoorschijn gehaald. De één herinnerde zich dat ze vroeger eierkolen hadden, bij een ander hadden ze antraciet, maar die was wel duurder.
Bij het verhaal van de telefooncel wisten velen nog dat ze thuis geen telefoon hadden, je ging gewoon naar mensen toe als je wat te vertellen had en later telefoneerde je voor een stuiver bij buren die er wel eentje hadden. De melkboer op de Ringdijk bracht herinneringen teweeg aan het rekje vol melkflessen, zilveren doppen voor de melk en rode voor karnemelk. En slagroom? Dat schepten ze vroeger allemaal van de dikke, romige melk af.
Het was geweldig om deze ouderen een fijne ochtend te bezorgen. Na afloop reageerden de bejaarden enthousiast. Ze hadden een geweldige ochtend gehad. Zowel de ouderen als de reminiscentiecoördinatoren vonden de proef geslaagd en voor herhaling vatbaar.
Meer weten over reminiscentie? Zie de website van Pollo Hamburger: www.reminiscentie.nl
