Van broodbakker naar brood- en banketbakker

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Transvaalbuurt, Tugelaweg

Bennie was een tovenaar, wat die met eenvoudige ingrediënten kon doen grensde aan het ongelooflijke.

 De foto is waarschijnlijk gemaakt aan het einde van de jaren vijftig. David is hier samen met zijn vader aan het werk in de bakkerij. De foto is afkomstig uit het foto archief van David Verdooner. David Verdooner samen aan het werk in de bakkerij met zijn vader Meijer. De foto is waarschijnlijk gemaakt aan het einde van de jaren vijftig. De foto is afkomstig uit het foto archief van David Verdooner. David Verdooner (links) in de bakkerij met zijn vader Meijer, eind jaren vijftig.

De foto is waarschijnlijk gemaakt aan het einde van de jaren vijftig. David is hier samen met zijn vader aan het werk in de bakkerij. De foto is afkomstig uit het foto archief van David Verdooner. David Verdooner samen aan het werk in de bakkerij met zijn vader Meijer. De foto is waarschijnlijk gemaakt aan het einde van de jaren vijftig. De foto is afkomstig uit het foto archief van David Verdooner. David Verdooner (links) in de bakkerij met zijn vader Meijer, eind jaren vijftig. Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

Mijn vader, Meijer Verdooner, was een echte broodbakker. Hij heeft echter altijd ook een banketafdeling willen hebben. Daarom heeft mijn vader lang gezocht naar, en uiteindelijk ook gevonden, een echte banketbakker. Die echte banketbakker was Bennie van Volen, een Joodse banketbakker. Bennie van Volen heeft gezorgd voor de echte specifiek Joodse artikelen. Bennie was de broer van een voor de oorlog heel bekende Joodse banketbakker.

Dankzij de samenwerking van mijn vader met Bennie kreeg de winkel uiteindelijk het keurmerk “Onder Rabbinaal Toezicht". Mijn vader en Bennie vormden een paar apart. Beiden waren het echte vakmensen op het eigen vakgebied, brood respectievelijk banket. Bennie van Volen verstond zijn vak, eigenlijk meer dan dat. Bennie was een tovenaar, wat die met eenvoudige ingrediënten kon doen, grensde aan het ongelooflijke. Zo kon hij van winterpenen ontzettend lekkere ‘gember’ maken (voor de echte gemberbolussen) en van witte bonen de lekkerste ‘amandelspijs’. Je moet bedenken dat zo vlak na de oorlog er geen echte gember of amandelspijs te krijgen was. Er moest dan ook worden geïmproviseerd. Gemberpoeder was er wel te krijgen. De winterpenen werden door Bennie van Volen zo verwerkt met gemberpoeder dat de echte kenners zeiden: "Wat een heerlijke gember heb je daar bakker." Hetzelfde verhaal gaat ook op voor de amandelspijs gemaakt van witte bonen. Eigenlijk was dus allemaal 'namaak’, maar dan wel van zeer hoge kwaliteit. De kunstenaar Bennie heeft nooit verteld hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen.

Van deze Bennie van Volen heb ik dus de Joodse banketbakkerij geleerd. Ik heb niet alleen veel van hem geleerd, ik heb ook zijn recepten gekregen. Recepten voor de lekkerste bolussen bijvoorbeeld. Ik heb Van Volen beloofd dat ik zijn recepten nooit aan een ander zal geven.

Alle rechten voorbehouden

6554 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Afgebeeld is een advertentie uit het Nieuw Israelïtisch Weekblad (dec. 1963). Geplaatst met toestemming van het Joods Historisch Museum (uit de collectie NIW).

Afgebeeld is een advertentie uit het Nieuw Israelïtisch Weekblad (dec. 1963). Geplaatst met toestemming van het Joods Historisch Museum (uit de collectie NIW). Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

15 reacties

Voeg je reactie toe
Martijn Jansen verdooner

Bakker verdooner

Mijn vader was banketbakker bij Verdooner. Toen op het Gelderlandplein. Ik denk tussen 1968 en ,'76.

Ik herinner me nog goed we achterom binnen kwamen. 

Dat mijn vader en ontheffing had om zondag te rijden tijdens de v autoloze zondagen tijdens de olie crisis. 

 

En hoe ik een mijn broers ons verlekkerde aan de karren vol marsepein rond de sinterklaas die dan boven de bakkerij stonden. 

M. Legeer

luilakbollen

wij woonden tot eind 1953, op 3 hoog boven de bakkerij, lekker brood, wat mij het meest is bijgebleven, de luilakbollen, waren volgens mijn herinnering gewone kadetjes alleen in een speciaal klein formaat, als kind kon het niet vaak genoeg luilak zijn.

Jo Haen - van Langen

Bakker Verdooner - Diana

Beste Diana,

Volgens mij zit er in de Kastelenstraat in Buitenveldert nog een Joodse bakker, die galletjes met maanzaad verkoopt.
Eet smakelijk.
Vr.groeten,
Jo Haen

diana

Re: Bakkerij Verdooner

Jo Haen:
Daar stond ik op de zondag altijd uren in de rij voor een galletje met maanzaad. Oh wat was dat lekker, zeker het wachten waard.
Rita Schouten
------------------------------------
Als ik bij mijn opa en oma logeerde op de Tugelaweg,daar het lekkerste brood halen.
Astrid Rovekamp

Hallo Astrid ,ik ben daar geboren en daar werd ook zondag onze heerlijke galletje met maanzaad gehaald ,ik ben al een hele tijd op zoek naar een bakker waar ik deze knapperige en heerlijke brood kan kopen ,weet jij in Amsterdam een adres

Appie v.d.Meijden

Bakker Verdoner

Mijn moeder moest zoutloos brood eten en dat haalden wij bij bakker Verdoner dei was ook op zondag open. Wij woonden op de Tugelaweg 67 t.o de kolenloods twee hoog.
Heb eerst op de OVS gezeten later naar de Christiaan de Wetschool.. Ik moet zeggen dat ik nog weinig uit die periode weet.

Bakker Verdooner

Bakker Verdooner

ik woonde in de Hofmeyrstraat en moest (helaas) op zondag naar de zondagsschool in de Allegonde School aan de Tugelaweg... Het enige dat mij opvrolijkte was een vers broodje van deze bakker. Verder mochten de zondagochtenden snel voorbij gaan. De voeding van de bijbelse verhalen ( en het hierheen moeten) lagen mij vaak zeer zwaar op de maag.
Ik was zo blij dat ik op mijn 11e eindelijk mocht korfballen op zondag!
Het enige dat ik aardig vond was de ene keer per jaar dat ik een liedje mocht zingen in de Muiderkerk (ver voordat deze in brand op ging...) en dat ik dan een kerstkrans kreeg en een enorme navelsinaasappel...
Annelies Brink

Jo Haen - van Langen

Bakkerij Verdooner

Daar stond ik op de zondag altijd uren in de rij voor een galletje met maanzaad. Oh wat was dat lekker, zeker het wachten waard.
Rita Schouten

------------------------------------

Als ik bij mijn opa en oma logeerde op de Tugelaweg,daar het lekkerste brood halen.
Astrid Rovekamp

gerda

reacties

lang niet op de site gekeken en lees de mooie reacties over mijn Dave z'l ik ben er blij mee.
Gerda

Frans Pieters

Frans Pieters

Ik lees dat onze Bakker de heer Verdooner overleden is.

RUST ZACHT sjalom

Frans Pieters

Frans Pieters

Het is toevallig dat ik het verhaal van Piet Joon lees.
(ik leg het even uit)
Piet Joon is dus de zoon van de heer Joon van de Sparwinkel in de Reitzstraat/President Brandtstraat. heb ik niet geweten
want ik mail met hem en hij is redactielid van onze site
www.transvaalbuurt-amsterdam.nl
Het is erg raar om dit te lezen, omdat hij mij dit nooit heeft verteld. Hij ken mijn broers vast wel. Ik zal hem snel een mail sturen.
En de Fam. Wessel ken ik ook erg goed. Ik gign met hun zoons om en met Martin van Veen hij woonde aan de overkant bij hun.

Groetjes Frans

null

Ruurd Kooiman

Een kort verhaaltje over David Verdooner,Verdooner stond onder rabbinaal toezicht.Dat betekendeook:opZaterdag gesloten,Zondag open.Ook een fijn,maar minder rabbinaal gebruik was de zgn.Joodse ingang:Het was een gewoontevan vrienden,doktorenen goede bekende om via de bakkerijdeur naar het keukentjete gaan en daar te wachten totdat iemand uit de winkel hem of haar vlug tussendoor kwam helpen.

null

Piet Joon

Het lezen dat Dave Verdooner op 9 juli 2008 is overleden veroorzaakte bij mij een schok. Hoewel het al 54 jaar geleden is dat ik hem voor het laatst zag zie ik hem nog duidelijk voor mij als die vriendelijke buurjongen van om de hoek (Mijn vader en moeder hadden een Sparwinkel in de Reitzstraat/President Brandtstraat). Helaas was ik nog te jong om goed bevriend met hem te kunnen zijn want hij was bijna 2 jaar ouder dan ik en verkeerde dus in een iets oudere vriendenkring.
Mijn medeleven gaat uit naar zijn vrouw Gerda, de kinderen en kleinkinderen.
Het siert zijn nagedachtenis dat hij zijn vader en moeder, Meijer en Jetje Verdooner, posthuum nog zo uitstekend en met terechte trots heeft beschreven vlak voor zijn overlijden. Ik blijf daarom met veel respect aan hem -en zijn ouders- terugdenken als bewoners die (mede) maakten dat de Transvaalbuurt toen tot een van de leukste buurten van Amsterdam behoorde.

null

Ruurd Kooiman

Op 9 julie is Daved Verdooner overleden.Hij rust in vrede

Christina Mercken

Arie de Vos

Ik heb al geschreven vandaag, maar ik heb weer zo veel verhalen gelezen, dingen die nou allemaal weer voor mijn ogen komen. Ik vond mijn jeugd in de Transvaalbuurt harstikke mooi en wil het ook niet missen! Ik woonde met vader, moeder en 3 broers en een zuster in de Louis Bothastraat op no 13 en dan op no 31. Daar heb ik mijn eerste frau ook leren kennen, Geleert Tineke Fredriks, maar daar ben ik al 38 jaar geloof ik van geschieden en ben nu weduwnaar. Ik heb veel tijd om over het leven na zu denken en heb velen dingen die ik lees ook meegemaakt: fietsje huren bij wilbie zondag brood halen bij de joodse bakker Vverdoonner, daar werkte een vader van mein friend Bennie von Volen en ik weet niet wat alles mijn vriende en ik gemaakt hebben. Als ik lees wat jullie schrijven komt dat alles weer naar boven en ik kan ook uren lang vertellen wat wij allemaal voor een kattekwaad gemaakt hebben (bestaat dat woord nog?) Nou ik moet maar ophouden anders kom ik niet meer in bed. Wie nog wat weten wil, kan mailen: drieanus@t-online.de Arie uit Bremen

Een bezoeker

Betty Wessels-Kleermaker

Ik woonde vanaf 1945 in de Ben Viljoenstraat 22 huis en was een buurmeisje van Gerda van de Werf, vrouw van David Verdooner.
We weten er alles vanaf want wij kochten al ons brood en banket bij Verdooner en wij zijn ervan overtuigd dat ze alleen al van ons schat hemel rijk zijn geworden (ha,ha). Ze hadden de lekkerste bolletjes en jammer dat hij de recepten niet wil geven. Dave, blijf gezond en wordt gauw beter, Betty en Bernard Wessels.