De ouders van Simon Boer hadden in de Wagenaarstraat een buurtwinkel ‘Het Klompenboertje’. Dit was een zogenaamd water en vuurwinkeltje waar petroleum en kolen werden verkocht. Daarnaast was er van alles te koop: levensmiddelen, borstels, waspoeder enzovoort. Het was echt een supermarktje in het klein.
Waarschijnlijk zaten er drie zonen in de kolen, waaronder Simon. Simon had zomers een werkplaats om ijs te bereiden. Deze werkplaats stond in de Wagenaarstraat. Vandaaruit werd met een ijskar het ijs verkocht. Deze ijskar was een grote wagen met een luifel over de hele wagen, het was een plaatje. Naast dit ‘rijdend ijspaleis’ werd er in 1943 in de Dapperstraat op nummer 34 ‘De IJssalon’ geopend en later de automatiek of cafetaria.
Simon Boer was een ondernemende man. In die tijd organiseerde hij verschillende acties om in de buurt reclame voor zijn zaak te maken.
Direct na de oorlog, 10 mei 1945, werd er bijvoorbeeld een groot bevrijdingsfeest georganiseerd met onder andere een wedstrijd voor de best gekostumeerde.
Simon Boer organiseerde ook een danswedstrijd op straat met het publiek als jury. Het danspaar dat de meeste punten behaalde, werd de winnaar van de eerste prijs en won hiermee en geldbedrag ter waarde van 100 gulden. Voor deze danswedstrijd werd reclame gemaakt met een folder die eindigde met de slagzin: ‘Beroepsparen zijn uitgesloten en ten leste... Simon Boers ijs is het beste.'
-------------------------------
Voor nog een verhaal over IJssalon Boer ga naar:
