Mieke Visser, Amsterdam

Begin 1971 ben ik vanuit de Indische buurt naar de Transvaalbuurt verhuisd. Ook ik heb hetzelfde gevoel gehad als Michel, nl. dat men ons er niet vond passen. Later veranderde dit. Er woonden inderdaad nogal wat oud onderwijzers, de woningen waren groot en ik vond vanuit de gebouwen in de buurt ronduit een deprimerende werking uitgaan. Destijds was het nog niet zo gewoon om tot 's avonds in het donker buiten te spelen, zoals ik en mij veel kinderen, gewoon was en ik werd er ook op aangesproken. Ik woonde recht t.o. de Spar winkel in de Pretoriusstraat 53 en kon ook op het toen nog Pretoriusplein kijken. Ik kan mij de familie Jonker niet voor de geest halen, maar heb ook weinig buitengespeeld. Had jullie woning ook een 'schuilluik' tussen de vloer en het plafond van de verdiepingenen een zgn. etens-dienstlift die van de benedenverdieping naar zolder liep? Ondanks dat ik het een levendige buurt ben gaan vinden, heb ik er mij nooit zo thuis gevoeld als in de Indische buurt.