Vreugde en droeve herinneringen. Vreugde en vrijheid.

Koningsdag 2023 was fris maar vol zonneschijn en vreugde. Om wat bekendheid te geven aan onze GeheugenvanOost-5 mei-wandeling ging ik met een vrolijk reclame-paneel onder de arm in de vroege ochtend naar de feestelijkheden rond Bredeweg en Oranje-Vrijstaatplein, zoekend naar een goede plek voor het bord. Bij het bruggetje stonden twee handhavers die de stroom mensen in goede banen leidden en vragen beantwoordden. Na enig heen en weer gepraat stonden ze mij oogluikend toe het GeheugenvanOost-paneel op te hangen aan de paal met opschrift 'verboden te voeren' [foto]. Later op de dag, omstreeks 4 uur, vertelden zij mij dat meerdere feestgangers de gegevens van de 5-mei-wandeling hebben opgeschreven.

De 4 mei-herdenking op de Dam is indrukwekkend. Een jong meisje uit Enschede vertelt: ‘Het gaat over mijn pappo, mijn opa’, dus over de droevige gebeurtenissen die haar familie is overkomen in oorlogstijd. Zij vertelt: ‘Ik wist niet...dat mijn familie een bruine driehoek moest dragen, in plaats van een ster. Ik wist niet...’ De woorden van de Enschedese Loewana - dochter van een Sinti-vader - galmen na in de huiskamer. Loewana Weiss is van haar vaders kant een Sinti. In de Tweede Wereldoorlog is een onbekend aantal Sinti en Roma - vaak aangeduid als zigeuners - door de nazi’s vermoord.

De 5 mei-bevrijdingsfeesten worden gevierd met wandelingen, festivals en vrijheidsmaaltijden, muziek en vreugde. Het komt misschien door het paneel dat op Koningsdag op het bruggetje bij de Linnaeusparkweg hing, maar onverwachts lopen er bijna 20 deelnemers mee met onze wandeling. Bij het beginpunt, bij Boost, om 11 uur houdt de directrice een toespraak over alles wat Boost organiseert voor vluchtelingen en buurtbewoners. De wandeling gaat dan naar het herdenkingsbeeld 'Het Schot' Tugelaweg bij nr.110. Duitsers hebben hier drie gevangenen doodgeschoten na een bomaanslag op de spoorlijn. Ik lees het gedicht van Wil Sennebad* voor. Via de Beukenweg bereiken we het Slavernij-monument in het Oosterpark. Antoinette vertelt over de naam van het monument*. Het beeld bestaat uit drie delen: Mensen met ketenen uit het verleden, de bevrijdende poort van afschaffing van de slavernij, een mens die de nieuwe toekomst omarmt. Verder op, lopend langs prachtige, bloeiende perken, komen we bij de Titaantjes, 'jongens waren we, maar aardige jongens', die ook de vrijheid zochten. Het beeld ter nagedachtenis aan Theo van Gogh is een schreeuw naar vrijheid van meningsuiting. We lopen over het gras naar de vijver waar we zien dat het water buiten zijn oever treedt. Het park ligt n.l. lager dan de omgeving, oorzaak van grote wateroverlast. Bij de Muiderkerk op het Wensplein van de Vrede, lezen we wensen van medebewoners.

Een van onze mede-wandelaars schrijft op: 'Ik wens dat iedere persoon, eenmaal daags met een vreemde praat zonder te oordelen'.

Leendert en ik lopen terug naar Boost, want daar is een bevrijdingslunch gaande. Wat een zuiver succes: heerlijke maaltijd, vrolijke muziek van het Riciotto-orkest en bovenal heel veel aanwezigen uit vele culturen, die elkaar zonder te oordelen ontmoeten op deze mooie dag 5 mei 2023.

- *Gedeeld verleden, gezamenlijke toekomst

https://hart.amsterdam/nl/page/1842480/gedeeld-verleden-gezamenlijke-toekomst

- *Gedicht van Wil Sennebad

https://geheugenvanoost.amsterdam/page/5386/winkelier-del-rio-is-elkan-roehttps://ghttps://geheugenvanoost.amsterdam/page/5386/winkelier-del-rio-is-elkan-roeeheugenvanoost.amsterdam/page/5386/winkelier-del-rio-is-elkan-roe