Het verhaal van Sul hwa

De eerste keer dat ik op school kwam op het Montessori College Oost aan de Polderweg vond ik het best wel eng. Omdat het gebouw zo groot was en er veel mensen waren, ik schaamde mij heel erg. Op die dag kwam ik alleen op school. Ik wist niet in welk lokaal ik moest zijn. De school was veel te groot. Toen ik in mijn lokaal kwam, was ik een beetje verlegen omdat er kinderen waren die ik niet eens kende. Ik durfde geen kinderen aan te spreken. Maar toen gingen we samen met 1C en 1B een uitstapje maken naar de klimmuur. Een paar meisjes spraken me aan en we gingen samen praten en werden zo vriendinnen.
Nu zijn we nog steeds vriendinnen, maar ik heb nu ook andere vriendinnen. Soms na school doen we ook leuke dingen, zoals naar de stad of samen naar een winkel gaan. En in de pauze gaan we vaak naar een snackbar of naar de Dekamarkt, maar meestal naar de Turkse pizzazaak. Maar meestal ben ik alleen in Oost voor school of als ik in het weekend met mijn moeder naar de Dappermarkt ga. Mijn ouders komen best wel vaak in Oost, want ik heb twee zussen die in Oost wonen. Mijn moeder en mijn vader gaan dan op bezoek bij mijn neefje Casper. Hehe... ik ben tante en leerling en vriendin in Oost.