Weer een leuke herinnering! Ik heb nog eens meegedaan aan schaatswedstrijden, georganiseerd door Flevo, die hun clubhuis aan het Lozingkanaal hadden. Helaas bracht ik er niets van terecht, omdat ik die week een van mijn schaatsen had verloren (Zie 'Schaatsen op een been') Ik mocht toen bij God's gratie de houten Noren van mijn moeder lenen, maar daar bracht ik niets op terecht. Je was gewend aan je eigen schaatsen en wat voor schaatsen ik later ook aanschafte, nooit heb ik meer zo lekker geschaatst als op mijn eigen oude doorlopertjes.
Mijn moeder kon, als echte Friezin, fantastisch schaatsen en heeft dat nog tot op hoge leeftijd gedaan. Samen met mijn vader schaatste ze 's avonds op het Nieuwe Diep, ons in doodsangst achterlatend dat ze in een wak zouden schaatsen en ons als wezen zouden achterlaten!