Ze noemden me Elles

Re: Dineke

bea ekelschot:
Ik lees nu pas deze correspondentie. Mijn broer Joop heeft al gereageerd. Mijn opa is als koster begonnen in de noodkerk. Hij heette Wilhelmus Hendrikus Ekelschot en was getrouwd met Grietje de Reuver. Hij woonde in de eerste Ringdijklaan. Mijn vader Henk Ekelschot heeft de accordeonclub opgericht, toen met dirigent de heer Huijer, na zijn overleden heeft de heer De Boer zijn plaats ingenomen. Groet, Bea

Hallo Bea,

Van de heer de Boer heb ik ook accordeon les gehad, we zijn zelfs een keer naar de Brabant Hallen in Den Bosch geweest. Daar kwamen orkesten uit heel Nederland.

Re: beppie de looff 1938

beppie de looff:
Ja wat leuk ik heb ook bij jullie op school gezeten op de St Leonardes school.. Ben ook later nog in de Kerk getrouwd op zolder bij Hiddink later Christus Koning er was toen nog geen echte Kerk ben gelijk naar Nijmegen verhuisd alweer 50 jaar geleden .ik ken nog wel de naam Suikerbuik dat maakte wel indruk van die jongen,ik kwam namelijk van een meisjes school af op het Lineushof ,en moest toen met jongens gymen,dat was vreselijk voor mij.Pesten kon hij wel om af en toe Lange te roepen in de rij als wij naar binnen moesten.nou ik hoop dat er toch iemand de Lange nog weet te herinneren. succes

Hallo Bep.
Zou graag met je in contact willen komen. Ik ben de zoon van oom Jan, Peter.

Hans Blaas

Zelf heb ik nog op het jongenskoor van de Christus Koningkerk gezeten dat was nog in de Noodkerk boven Kasper Hiddink. in de Bessemerstraat.
De bouw van de Votiefkerk heb ik helemaal meegemaakt en kan mij de inwijding nog goed herinneren..
Ook dat de Fam Bon gingen verhuizen omdat in hun huis de voorlopige Pastorie kwam.
Vorig jaar ben ik nog een in de buurt gaan kijken en toen ik voor de Kerk stond sloeg de weemoed toe, ik vond het erg triest.
Zelf woonde ik vroeger in de Laing,s Neckstraat waar mijn Vader een Rijwielhandel met Stalling had. Na zijn plotselinge dood heb ik de Zaak nog enige jaren voortgezet.

Wil Elles en DonBosco zwemvereniging

Mijn broer Harry wees mij op de site "het geweten van Oost".
In 1962 werd ik lid van zwemvereniging Don Bosco. Uiteraard was het onvermijdelijk om dan als eerste Wil Elles tegen te komen. Bij haar schreef je je in en droeg je 2x per week je bijdrage af.
De heerlijke mensen, die ik mij nog herinner, die deze vereniging en het zwemmen gaande hielden, waren Wil Elles, Tiny van Saaze, mevrouw van Hulst en de mensen van het zwembad: de heer Visser en de heer Aalders. Voor de beginners stonden er twee vrolijke Amsterdamse politiemensen op de kant, waarvan ik helaas de namen niet meer ken.
Don Bosco was een familie gebeuren. Het kon ook niet anders, dat mijn broer Harry en later mijn zusje Sonja ook lid werden van de vereniging.
In Amsterdam Centrum was ik op school geweest, maar het schoolzwemmen in het Marnixbad, had mij niets opgeleverd. Bij Don Bosco ging het in vliegende vaart. A+B werden zo gehaald en kort daarna meldde ik bij mij aan bij zwemvereniging "de Meeuwen" en in 1963 haalde ik mijn eerste successen op het kringkampioenschap.
Maar Don Bosco bleef trekken. Al snel verleende ik hulp bij het geven van zwemlessen, door mee te zwemmen met de kinderen die in het instructiebad naar het diepere gedeelte mochten. En later gaf ik les aan de "Aatjes"en "Beetjes. Daarin werd ik weer geholpen en later opgevolgd door mijn broer en zuster.
Wat was er nu zo geweldig??
Wil Elles met haar nimmer aflatende humor, de altijd lachende Tiny van Saaze (ernstig hartpatiënt) met haar immer vrolijke lach, de komische mevrouw van Hulst met haar heerlijke Duitse accent?? Nee het was de eenHeid en bezieling van het totale team. Als er uren van hard werken op zaten kwam dan ook nog eens de vader van Wil Elles langs, die, als vertegenwoordiger van een koekproducent, altijd wel enige gevulde koeken te voorschijn toverde.
Natuurlijk telde voor mij ook mee, dat mijn mede scholiere (ULO school St Adelbert) Monica ook deel uitmaakte van deze familie, want Monica was gewoon een schat van een meid.

Ma Elles had het vuurtje aangewakkerd, maar zonder het enorme enthousiasme van Wil, had de vereniging onmogelijk nog zo lang kunnen voortbestaan.
Zoals zo vaak in het leven, moet je ervaren, dat mensen die echt belangrijk voor je zijn geweest opeens, zonder dat je het wist, er niet meer zijn, omdat je zelf te druk was met andere zaken.

cchristus koningkerk

wat een herlijke herinneringen aan deze kerk vooral de noodkerk altijd gezellig en als kapelaan le sjeune de mis deed daar kwamen de mensen voor.. hij kwam elke vrijdag bij ons vis eten regelrecht uit de koekepan gebakken.. ik woonde in de paardekraalstraat 2 boven de bloemenwinkel ik heb daar n leuke tijd gehad .ging op mijn 14 e jaar naar de pollux bij het c.s.
en op mijn 15e naar zee voor 3 maanden weg naar de west,, dan weer 14 dagen thuis ,en weer 4 maanden weg . ik heb tot mijn 29e jaar daar gewoont in oost.. je kon nog spelen op straat
maar dat veranderde snel .. vriendinnen had ik ook _{olga van de marel} corrie ...... achternaam vergeten ,maar woonde in het midden van de straat . nou misschien hoor ik nog wel iets van iemand groeten frans slootmans

beppie de looff 1938

Ja wat leuk ik heb ook bij jullie op school gezeten op de St Leonardes school.. Ben ook later nog in de Kerk getrouwd op zolder bij Hiddink later Christus Koning er was toen nog geen echte Kerk ben gelijk naar Nijmegen verhuisd alweer 50 jaar geleden .ik ken nog wel de naam Suikerbuik dat maakte wel indruk van die jongen,ik kwam namelijk van een meisjes school af op het Lineushof ,en moest toen met jongens gymen,dat was vreselijk voor mij.Pesten kon hij wel om af en toe Lange te roepen in de rij als wij naar binnen moesten.nou ik hoop dat er toch iemand de Lange nog weet te herinneren. succes

Dineke

Ik lees nu pas deze correspondentie. Mijn broer Joop heeft al gereageerd. Mijn opa is als koster begonnen in de noodkerk. Hij heette Wilhelmus Hendrikus Ekelschot en was getrouwd met Grietje de Reuver. Hij woonde in de eerste Ringdijklaan. Mijn vader Henk Ekelschot heeft de accordeonclub opgericht, toen met dirigent de heer Huijer, na zijn overleden heeft de heer De Boer zijn plaats ingenomen. Groet, Bea

accordeonist mijnheer de Boer

Mijn Vader Jan van den Brink was ook bestuurslid van de Accordeonvereniging. Mijn 2 Broers hebben er ook op gezeten. Ook weet ik nog dat mijn de Boer een zzon had die Gerrie heette en heel mooi kon kunstfluiten.
Ikzelf woon nu in Naarden Mijn moeder leeft ook nog steeds./

Orgel Votiefkerk

Het orgel van de Votiefkerk is herplaatst in de Pius X-kerk in Alphen aan de Rijn .Deze kerk is inmiddels ook gesloten, maar is door een ander kerkgenootschap in gebruik genomen.

willy kastelijn

wat ik nog weet is dat ik mijn eeste communie in de oude cristus koning kerk heb gedaan met die houte trap naar boven en dan kon je meteen gaan biechten vrijdag na schooltijd bij kapelaan LESJEUNE ik hoop dat het goed geschreven is die naam , hij was een hele lange man in het zwart gekleed maar dat waren ze toen allemaal, zo gekleed groeten van willy kastelijn woonde eerst in de pretoriusstraat later in de kraaipan straat

Theo Molenwijk

Ja, inderdaad de kerk wordt niet gesloopt, maar eerbied voor de monumentale waarde is er niet. De historie van de kerk te eerbiedigen en het gebouw in ere te herstellen voor erediensten is voor Ymere en de politiek blijkbaar een vies woord. Als diaken van de St.Willibrordusparochie zijn we ruim een jaar geleden met de buurt de strijd aangegaan om het gebouw te behoeden voor sloop. Met dank aan allen, met name zij die hun inspanning hebben verricht tot behoud van deze prachtige kerk. Wij van de St. Willibrordusparochie willen de kerk weer in ere herstellen en weer in gebruik nemen voor het doel waar het destijds voor gebouwd is EEN KERK. In de buurt kunnen en willen wij ons verdienstelijk maken op sociaal en maatschappelijk vlak. Dus echt iets betekenen voor de mensen in de buurt, maar wellicht ook daarbuiten, want er heerst veel geestelijke nood bij de mensen, mensen zijn zoekende en kunnen hun weg niet meer vinden in hun geloof, want er zijn geen gebedsruimtes meer en er is geen geestelijke begeleiding. Nu vraag ik mij af of de buurt er op tegen is dat dit prachtige gebouw weer als kerk zal worden gebruikt? Het kan toch niet waar zijn dat je een gebouw behoed voor de sloophamer en dat Ymere er woningen in gaat bouwen met alle onherstelbare schade die het monumentale pand moet ondergaan. Gaat het dan alleen om het geld verdienen of is deze moderne tijd vervreemd van het geloven in God? Kennelijk is dit het geval bij de deelraad en Ymere. Kerken worden massaal gesloopt en nu kan er één behouden blijven en zelfs weer in ere herstelt worden door de Nederlands Orthodox Katholieke Kerk, maar dan sta je letterlijk en figuurlijk in de kou. Daarom blijven wij strijd voeren tegen de plannen van Ymere en wij hopen dat ook de buurt dit wil blijven doen.
DUS STEUN ONS, want deze kerk is de Christus Koningkerk en is gebouwd als dank aan de Vader. En wat je de Vader geeft is van Hem en daar mag niemand aan komen. Geloof het of niet, maar Hij heeft het laatste woord. Wilt u ons steunen plaats dan op deze site uw reactie.

Bedankt namens de St. Willibrordusparochie

Dineke Rizzoli

Het is november 2008. Dezer dagen is bekend geworden dat de Christus Koningkerk niet gesloopt wordt, want er komen woningen in. De kerk is een belangrijk na-oorlogsmonument omdat het een votiefkerk is, gebouwd met giften van gelovigen, die hiermede dank uiten aan God. Zij waren in de oorlog gered. Mensen, die dit feit bekend is, zeiden mij dat je eerbied moet hebben voor deze uiting van dank. Daar ben ik het mee eens. Dus DIT IS GOED NIEUWS. jammer dat de klokken niet meer in de toren hangen. Zie foto

Dineke Rizzoli

Helaas is Wilhelmina Elles overleden op 14 april 2008. Natuurlijk weten we dat zij heel blij zal zijn met behoud van de Christus Koning 'VOTIEF'kerk. Behoud kerk betekent ook behoud Don Bosco vereniging, naamgever van de buurt, en tot stand gekomen en groot geworden door haar inspanningen.

Th.H.Molenwijk

Ik heb met veel genoegen de geschiedenis van de Christus Koningkerk gelezen. met name het verhaal van Wilhelmina Ellis en haar noodkreet van wie hept mij? Nou allerbeste mevrouw Ellis, door gebed en vragen aan de Heer om behoud dat een gebouw wat destijds een belofte is geweest van de katholieken en het geld dat zij destijds hebben gecollecteerd om het gebouw te bouwen is de enige weg die we moeten volgen. Maar u stille wens is reeds verhoord door de Vader, want wij van de St. Willibrordusparochie strijden met de buurt voor behoud van de kerk. Het is onze bedoeling om dit mooie gebouw weer in ere te herstellen en als kerk te gaan hergebruiken. We zijn momenteel in een fase aangekomen, dat de nieuwbouw ter discussie gesteld is en de plannen van het stadsdeel zeer bekritiseerd zijn. tevens is er een beslaglegging van kracht die door de rechter verwezen is naar een mediator. Hieruit zal besloten worden of het stadsdeel straks nog wel wat te slopen heeft.
Kortom de strijd tot behoud is losgebarsten en de vooruitzichten zijn gunstig.
Hopend dat wij u een steun in de rug hebben kunnen geven en allen die de Christus Koningkerk een warm hart toedragen.

Namens de Nederlands Orthodox Katholieken Kerk de St. Willibrordusparochie

B.Williams

reactie op Ro gar 13-07-2007
Ja,dat verhaal klopt.burgers hebben toen zelf geld ingezameld om de kerk tebouwen uit dankbaarheid.De oorspronkelijke bewoners van diebuurt zijn dan ook heel erg tegen afbraak.Ik persoonlijk ook.Ik vind dat deze kerk zeker in deze tijd een symbool voor vrede en waarschuwing voor wat oorlog betekent hoort te zijn.Dat projectontwikkelaars van koopwoningen ermee vandoor gaan is mij een doorn in het oog en een belediging van de burgers van toen.Het was geld van de burgers en niet van de gemeente.Bewoners hebben jarenlang geprotesteerd maar zijn nu grotendeels bejaard.Ik wil heel graag vechten voor het behoud,maar heb zelf een slechte gezondheid .Wie helpt?

Chris Cats

Erg leuk al die verhalen en herinneringen. Ik schreef de kapper in de Ringlaan, maar dat moest Schagerlaan zijn. Ik heb nog meerdere familienamen boven kunnen halen: Na de familie Kool is de familie Smit daar komen wonen. Op de hoek van de Bessemerstraat zat de kleermakerij Zandwijk, familie van mijn jeugdvriend Rini Glastra die om de hoek op de Ringdijk woonde. Later is daar een Poelier ingetrokken. Zijn vader bracht de eerste Ruton stofzuigers op de markt. Een tonnetje met steel. Op de andere hoek zat later een atelier de Bree en daarboven woonde aannemer Dierdorp, die later ook een loods in de Bessemerstraat had. Naast ons op nummer 10 was ook een loods, daarin stalde eerst een haringboer zijn kar, het afval spoelde hij weg en kwam uit de put in onze tuin omhoog. Later kwam er een timmerman in.
Meerder familienamen: Slagt, Duister, van Hattum, Hoonhout en Welman. Boven de loods woonde Theo.... Ik zat op de Willem van Outshoornschool en later de HBS op de polderweg. Voetbalde in Watergraafsmeer, achter het Ajaxstadion. Ging op Dansles bij Wim van de Berg op de Pl. MIddenlaan.

Chris Cats

Naar aanleiding van het verhaal van Theo Kool.Wij woonden in de Bessemerstraat schuin tegenover de familie Kool. Ik heb 22 jaar daar gewoond en mijn ouders zijn in februari 1993 vertrokken naar een bejaardenhuis in Almere . Zij hebben daar vanaf 1944 gewoond. Ik had twee oudere zusters en een jongere broer. Die is bij de autoplaatwerkerij Lagerwaard in de Bessemerstraat begonnen als leerling.Ik heb op de Willem van Outshoornschool gezeten. Aanvulling op de families in de Bessemerstraat: Poppes, Snoek, Helsloot, Langerak (Bloemenhandel op de Singel), Vogelenzang (De groenteboer, met de groentekar, Ooms, Heitman op no 8 de huisbaas van 2 panden. De Graaf de tegelzetter, Kotterer, v Ekelen net om de hoek.
Ook ik heb uiteraard nog geschaatst op de Ringvaart. Ik ben een keer in de Ringvaart gevallen tijdens het vissen op stekeltjes en glasaaltjes, salamanders en afgekomen op de luide plons ben ik uit het water gehaald door twee stratenmakers. Ik herinner mij dat er ter hoogte van de Laings Neckstraat een jongen door het ijs was gezakt en niet op tijd boven gehaald kon worden.Klein Dantzig was een geliefde plek om appeltjes van de bomen te halen voordat ze rijp waren. De bouw van de Christus Koning kerk heb ik ook meegemaakt, we zijn diverse keren van het dak afgejaagd, want daar had je zo een mooi uitzicht over de wijk. Wij gingen eerst naar de kapper in de Ringlaan, die ook schapen scheerde, later naar de kapper op het Pretoriusplein. Leo Prins was melkboer die dagelijks langskwam en ik verdiende ook een centje bij door de schillenboer te helpen. Later kreeg is pas door dat ik alle trappenhuizen mocht doen, die deed je nog met het touwtje door de brievenbus open.
Ik heb daar een heel fijne jeugd gehad met voetballen op straat (putten noemden we dat, pinkelen ten koste van enkele ruiten.
De familie Poppes was de eerste met tv in de straat. Moest ter afbetaling steeds geld in gegooid worden.

Ro gard

Ik heb vernomen dat een aantal gelovigen gebeden hebben dat de stad Amsterdam in de 2e wereldoorlog niet gebombardeerd zou worden. Uit dankbaarheid dat Amsterdam in haar oude glorie is behouden is de ChristusKoningparochie gebouwd. Is dat zo en weet u nog meer over te vertellen.
Wat ik heel erg jammer vind is dat de kerk nu plaats moet maken voor scholen en woonhuizen en dat de kerk met al haar schoonheid en waarde gelijk wordt gemaakt met de grond. Wat vindt u hiervan?

Gerard Bon

Theo Kool, kun jij je de Familie Bon nog herinneren|? Wij woonden in de oude pastorie naast de school, wij hadden een groot gezin, 12 kinderen was heel normaal toen die tijd en zeker als je katholiek was. Mijn vader was bij de politie, ik ben dus Gerard en dan had je Henny, Theo, Martin, Adrie en Antoon, mijn zusters zijn Zus, Jopie, Nel, Dini, Lenie en Trees... zegt het je iets??? Gerard Bon

Patrick Dikkes

Eric, die Vierdag geschiedenis is heel leuk. De orgelbouw was ook heel uniek - Ik was er ook toen Louis het orgel inspeelde. En ik heb de jongens van Enschede zien zagen en schuren bij de installatie. Ik heb het ook een paar keer gezien toen het instrument bij-gestemd werd. Ja, leuk dat U gereageerd heeft en ja, zo hebben we nu de herinneringen aan de Aula Regis.