Bij toeval kom ik op deze site over het Iepenplein. Heel leuk om de verhalen te lezen en speciaal over onze bakker. Wij woonden boven de bakker en nog heb ik nog af en toe dat ik aan deze tijd terug denk. Met gemengde gevoelens, want voor mij en mijn zusjes en mijn broer was het niet echt een beste tijd. Armoede en een moeder die geestelijk niet zo erg best was. Altijd hommeles bij ons thuis, vooral door het bovenstaande. Heel veel lof aan de ouders van de kinderen Heersping. Kleding van hun hebben ik en mijn broer en zusjes met dankbaarheid gedragen.
Een ding heb ik tot nu toe nooit begrepen. Ik hielp bij de bakker met heel veel plezier bij het inpakken van het verpakte brood en wat andere dingen. Ik was eigenlijk kind in huis. Maar plotseling mocht ik niet meer komen. Ene mevrouw Advocaat, zij werkte daar als verkoopster had met mevrouw Heersping gesproken. En toen werd mij verteld dat ik niet meer mocht komen om te helpen. Ik vond dat toen heel erg, vooral omdat ik niet wist wat ik had gedaan. In ieder geval, wat het ook is geweest, ik had het niet gedaan.
Groetjes aan iedereen.