De Polderweg, aangelegd in 1904, heeft een ruimtelijke werking. Omdat de gevels niet op een rechte rooilijn staan, ontstaat een grote afwisseling. Even divers zijn de verzorgende instanties die hier gehuisvest zijn. Achteraan bij de spoorbaan ligt het dierenasiel. Toen de Oostergasfabriek (tot 1923) er nog was, werd hier ammoniak vervaardigd. Op de nok van het dak zien we nog zo'n typische ventilatiekap.
Aan het begin Polderweg (op de hoek van de Linnaeusstraat) wordt de flat van architect Stam nu geschikt gemaakt voor begeleidwonen. Links is in mei 2003 het nieuwe politiebureau geopend. Verderop komt de Sociale Dienst met daarvoor het kunstwerk 'Wandelende muurtje'. Nog verder ligt het bijbehorende Centrum Werk en Inkomen (CWI). Naast de fysiotherapie, rechts, liggen prachtige vakwerkhuizen die gebouwd zijn als werkplaatsgebouwen voor de gasfabriek. Later werden ze een filiaal van de Openbare Bibliotheek en nu huist zalencomplex 'Kraaiennest' er. Ik ben benieuwd of deze huizen behouden blijven in het vernieuwingsplan 'Polderweggebied'/Oostpoort
Het statige Don Bosco-complex rechts, nu centrum voor culturele activiteiten, hoort bij het prachtige Montessori College, ontworpen door architect Hertzberger. Ik ga even zitten nadenken op het lage muurtje dat het Montessori College nauwelijks afgescheiden van de straat. De school herbergt ongeveer vijftig nationaliteiten. In de mozaïeken op het muurtje hebben de leerlingen hun herkomst afgebeeld. Ik moet denken aan de spreuk: 'zoekt wat u samenbindt' Het zitmuurtje als symbool van communicatie en solidariteit.
Peinzend wandel ik langs de lieve, lage huizen van het 'Tuinwijckdorpje'. Iets verder, verscholen tegen de spoorbaan, ligt de villa van Renate Rubinstein. Op deze romantische plek ontving Renate haar vriend, de schrijver Simon Carmiggelt. Ook een vorm van saamhorigheid.