Goud-Elsje

Relaas van een reunie

Verteller: Hans Hoed
Auteur: Hans Hoed

De reünie kwam tot stand en op  een stralende dag stond in de tuin van een restaurant aan de  Reeuwijkse plassen een langwerpige tafel met daarom heen gegroepeerd een aantal "ouwe lullen" waarvan ik dacht zeker het uitje van de lokale bejaarden. Al snel bleek dat dit het was en ik naadloos in het gezelschap paste.

Krugerplein 13-15 met De Jamin. Links de ingang van de Pretoriusstraat.

Krugerplein 13-15 met De Jamin. Links de ingang van de Pretoriusstraat.

Alle rechten voorbehouden
 
Dit verhaal geef ik de titel mee van Goud Elsje.
Haar feitelijke naam is Else Nordmann-Bolmers. Goud Elsje werd haar door mijn familie opgeplakt vanwege haar wonderschone lokken.
Wij deelden de kleuterschool in de Joubertstraat in Oost en vervolgens de lagere school "Willem Outshoorn" in de Watergraafsmeer nabij de Ringdijk. Om precies te zijn in de Willem Beukelsstraat. 
Ach en na het schoolverlaten gaat ieder zijns weegs. Goud Elsje woonde op het Krugerplein, schuin boven Jamin op de hoek van de Pretoriusstraat Medeleerlingen zoals Joop Rubens en Willen Vriend die verderop in de Pretoriusstraat woonden verdwenen ook uit zicht. Ik -Hans Hoed- woonde in die tijd ook op het Krugerplein en nadien in de Cronjestraat.

Tientallen jaren verder kreeg ik een telefoontje van een opgewonden familielid. "Je wordt gezocht" en "je bent op de radio". 
Hans van Willigenburg deed in die tijd een opsporingsprogramma naar mensen die uit zicht waren verdwenen. In no time had ik mij gemeld en kwam ook vrijwel onmiddellijk in de live uitzending en dat was het moment dat Goud Elsje weer in mijn oor kroop. Ik bleek de laatste in de rij te zijn die nog gezocht werd.
 
De reünie kwam tot stand en op  een stralende dag stond in de tuin van een restaurant aan de  Reeuwijkse plassen een langwerpige tafel met daarom heen gegroepeerd een aantal "ouwe lullen" waarvan ik dacht zeker het uitje van de lokale bejaarden. Al snel bleek dat dit het was en ik naadloos in het gezelschap paste. Langzamerhand kregen de genodigden de trekken van de indertijd medeleerlingen en spatten de herinneringen over tafel. Heftig was de confrontatie met elkaar! Neem bij voorbeeld een fris jong meisje indertijd met altijd een prachtige strik in het haar en na zoveel jaren omgetoverd tot een weliswaar charmante dame maar met van duidelijk postuur, sigaar rokend en niet meer strik dragend.
Hans Hoed, klassenfoto 1948/1949,  eerste klas lagere school met juffrouw Vente. Foto: Hans Hoed

Hans Hoed, klassenfoto 1948/1949, eerste klas lagere school met juffrouw Vente. Foto: Hans Hoed

De klassenfoto 1948/1949, een eerste klas met juffr. Vente als gezagdraagster kwam natuurlijk op tafel en als het lukt wordt deze foto bij het verhaal gevoegd met vermelding van de namen wat medeleerlingen. Enkele bleken te zijn overleden zoals Nico Bierman, Rudy Spee en Albert Jan Slager. Verder komen voor Yvonne Poppelsdorf, Hannie Klok, Els van Delden, Ria Meijer, Mientje Nijenhuis, Diny Stroekman, Miepje Krijger, Ineke Keesing en natuurlijk Else Nordmann en als "mannen" Gerard Nijman (vertrokken naar Australië), Henk de Gooijer, Rens van Halen, Rob de Krijger, Henk Oudendijk, Ronald van Heeswijk Canada), Bouke de Leeuw, Andre Mol, Kees Donker, Rudy zwiers, Bob Roos, Ben van der Meer, Joop Rubens, Wim Vriend en Hans Hoed.

Zoals bij het verlaten van de school ging zo was het nu ook. Hoe gezellig ook, wij vlogen weer uit. Ieder naar eigen habitat. 
Voor mij is enig periodiek contact gebleven met Goud Elsje en Joop Rubens, geworden tot een vooraanstaand kunstenaar en Willem Vriend, een gelouterd effectenman. Zelf kan ik terugzien op een actief bestaan in de schade-expertisewereld. Deels doorgebracht op Curacao.

 

Oost bleek voor ons allen een mooie en prettige periode in ons leven te zijn geweest. Met dank aan het Geheugen van Oost om deze herinneringen in stand te houden.

Alle rechten voorbehouden

341 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe