Radiopiraten.

Hoe illegale radio vreugde bracht aan de gewone amsterdammers

Linnaeusstraat, Watergraafsmeer
radio

radio


Zo rond 1985 leerde ik de radiopiraten kennen.
Er waren er heel veel in die tijd.
Het was Amsterdams gezellig tijdens de uitzenduren.
Veel mensen die aan huis gebonden waren , hadden zo contact met de buitenwereld. Er waren ook veel bijnamen. Utrechtse Greet, Kees uit Mokum, Tante Jans.. Ome Geert, Amsterdamse Cor en ga zo maar door.

Een van die zenders heette radio Schellingwou. De eigenaar heette Han en het was een hele lieve man. Hij woonde op de Linnaeusstraat tegenover het Burgerziekenhuis. Op zolder was de zender. Op een dag had ik gewonnen bij een spelletje en kon de gewonnen prijs ophalen. Kon ik meteen de studio zien, zei hij.
Ik maakte kennis met zijn vrouw en dochter en even later gingen we naar zolder. Ron zat te draaien en Hanny nam over. Ik bleef kijken en het werd echt een leuke middag. Aan het einde van de middag mocht ik ook even achter de knoppen zitten.
Ik vond het zo leuk en werd ook leuk ontvangen door de luisteraars, dat Hanny me vroeg of ik niet vaker wilde komen draaien.
Hij wees me er wel op dat het natuurlijk wel strafbaar was. Maar ach ik was jong dus wat kon mij dat schelen.
Ik draaide ik 3 keer per week een uur of twee, maar het werd steeds vaker. Corry ook een luisteraar werd mijn sidekick. We waren allebei nogal fors en dus werden we de dikke dijen club, naar een piraten hit in die tijd.

De uitzendlocatie was dan geheim, maar eigenlijk wist iedereen wel waar Hanny zat. Ik verkletste me ook nog een keer. Er reden heel veel ambulances rond en mensen hoorden dat op de radio, waarop ik zei, geen paniek mensen het Burger is aan de overkant.

Hanny werd ook regelmatig gebeld door Amsterdamse artiesten. Hij kreeg ook als eerste hun singles. Menige hit is bij de piraten begonnen. Op een dag ging de telefoon en ik hoorde met Koos is Hanny er?
Ik vroeg nog welke Koos? Was dus Koos Alberts die het minder vond dat een dj niet wist wie hij was.
Hanny was een lieverd, als we doorhaalden en het werd tijd om te eten, bakte hij uitsmijters voor ons.

Maar soms nam hij zelf ook wel risico's. Hij was namelijk trambestuurder en reed op de 9. Die kwam dus langs zijn huis. Het is wel gebeurd dar hij even snel iets thuis ging halen en de tram stilzette voor zijn deur.
Dan zette hij de radio op de intercom en kregen we de opdracht om even de groeten te doen aan alle reizigers in tram 9 en een leuke plaat te draaien.
Toen kon dat nog, nu zou er een rel ontstaan denk ik.

Uiteindelijk zaten we op een middag te draaien. Ik zette net een plaatje op met de tekst: RCD en PTT, ze kunnen mijn rug op alle twee".
Die twee joegen op piraten in die tijd.
En toen stond de hele zolder in ene vol met politie en mensen van de RCD en de PTT. De zender en alle apparatuur werd ingeladen. We werden ondervraagd en kregen te horen dat we binnenkort wel een oproep kregen om bij de rechtbank te komen.

Een dag later waren we alweer in de lucht. Hanny had van alles in reserve, en collega piraten hielpen ook.
Na een paar maanden kwam de zaak voor. We vertelden wat een vreugde we brachten bij veel mensen. Er waren ook een aantal luisteraars mee. De rechter snapte het wel, maar ja het was wel verboden.
Iedereen kreeg 200 gulden boete. De in beslag genomen spullen kreeg Hanny terug. Alleen uit de zender miste een onderdeel.
Die kocht Hanny bij een winkel voor 1 gulden en alles was weer in orde.

De piraten waren een tijdlang de voorloper van de sociale media nu. Ik weet dat veel mensen ze misten. En ook het contact met al die mensen. Tegenwoordig zie je weer veel piraten opduiken, nu via het internet. Maar het is toch anders.

Alle rechten voorbehouden

327 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe