In de tjokvolle Oosterkerk baadde de met kleurrijke bloemen overladen kist van Wil in het zonlicht. Dezelfde Oosterkerk waar ik Wil in januari nog tegenkwam tijdens het Nieuwjaarsconcert. Ik had haar daar wel verwacht net zoals ik haar altijd verwachtte tegen te komen bij de herdenking van de Februaristaking. Zo was Wil: een brede culturele en maatschappelijke belangstelling bracht haar op vele plekken.
Sprekers op haar afscheidsbijeenkomst memoreerden haar levendige belangstelling voor en betrokkenheid bij mensen , haar familie, haar buurt, haar werk en vooral haar levenslust en positieve houding.
Arie van Tol sprak namens Het Geheugen van Oost en ‘Dwars’. Veel deelnemers van Het Geheugen waren aanwezig om de laatste groet te brengen. Ook bij ons leeft Wil voort in de vele verhalen waar ze mede vorm aan heeft gegeven.