Bertus Striethouldt

Ja Henk, herinneringen zijn altijd van vroeger en dan ga je zelf een film terugdraaien over de je eigen tijdsperiode 1940 en '50-er jaren. Ik zie mezelf vanaf de Valentijnkade kolen sjouwen (Fa. van Vliet), als twaaljarige naar de Sumatrastraat met wel eens een half mud aan gewicht (35 kg) om die salamanderkachel warm te houden. Op vrijdagavond met zijn allen naar het badhuis op het Javaplein en zingend en wel weer met zijn allen onder het gamalen water staan galmen. Voor je vader twee maatjes jenever halen bij cafe Idenburg op de hoek van de Valentijnkade en Mollukkenstraat. Je eerste biljartstoot en je eerste pilsje bij datzelfde cafe. Vliegeren in het Zuiderzeepark (nu Flevopark), rotzooien op het jodemanussie, en helemaal lopen naar de Oranjesluizen om daar te spelen aan de waterkant en te kijken naar de Willem Barendsz (de walvisvaarder) die daar afgemeerd lag. Trammetje pikken op de hoek van de Soerabajastraat en meehangen in die open rijtuigen tot de Molukkenstraat omdat je er anders afgeschopt werd door de conducteur. Bakkie wippen, dus hangen aan de laadbak van een vrachtauto die - als de chauffeur het in de gaten had - je helemaal kon vervoeren naar Diemen! Met z'n allen naar Zeeburgia, om daar te proberen zonder te betalen op dat voetbalstadion te komen met alle gevolgen van dien. In je plusvoor (drollenbroek) naar de bios( soms geen geluid, dan zat er eentje op een piano te rammen) in het buurthuis Batavia of op in de speeltuin aan de Tidorestraat. Na de film als een cowboy al schietend de perken van het Sumatraplantsoen in rennen. Toen was geluk nog heel gewoon.