Wim Vendrik

Ik ben geboren in de Tweede Oosterparkstraat 185. Drie huizen af van Frank (toen Frans) Ketelaar. Hij had ook nog een broer Theo. Die was geloof ik de oudste. Vader en Moeder Ketelaar herinner ik mij nog goed hoor. Ik heb er gewoond vanaf 1930 tot en met December 1943. Ik ging op school op de Sint Laurentiusschool. Mijn twee zussen gingen naar de Barbaraschool. De montessori kleuterschool van de zusters, bracht ik ook door als jongetje van 4 tot 6 jaar oud. Daarna de 'grote school' aan de overkant. De bokjes gescheiden van de schaapjes. Ik zou wel uren kunnen praten over onze parochie. Pastoor Schiphorst, de kalelaans van Schie, van Gastelen(koorleider) Verhoeks en van Rijn. Je had het over het vrijwilligerwerk van Frank zijn vader. Hij was medewerker genaamd 'Eerbied in Gods Huis'. Hij pastte ook wel op ons, als we in de kinderbanken zaten. Als je gedrag niet was zoals het hoorde, dan riep hij je tot de orde. Er komt weer heel veel boven. Een prachtige tijd. Komt nooit meer terug, maar dat hoeft ook niet. Mijn vader stond als vrijwilliger met De Gasthuispenning bus, voor het enige Katholieke ziekenhuis dat we hadden, het OLVG. Een mis per zondag en dan in de middag tijdens het bezoekuur in de hal van het ziekenhuis in de Eerste Oosterparkstraat. Vaak ging ik dan met hem mee. Dan zwierf ik in dat uur door het hele ziekenhuis. Ik kende het op mijn duimpje. Vergeet dan ook nooit de oude kapel daar, met ontelbaar veel nonnen in de kapel. Pas geleden ben ik nog eens wezen kijken naar de nieuwbaouw van het ziekenhuis. Er is weer een prachtige kapel gebouwd. Ook een gebedsruimte voor Moslims. De tijden zijn veranderd. Vriendelijke groeten van mij, Wim Vendrik