Op het water, richting het Noorden, passeren we de witte rondingen van Venetiëhof op het KSNM-eiland. In de helderblauwe, zonnige oktoberlucht kruisen drie witte vliegtuiglijnen elkaar. Met een schipper en vijf fotografen van de Fotoverhalenclub Oost varen we op een motorbootje richting de Oranjesluizen. Maar voordat we daar zijn vinden we coördinatiepunt 3.
Uit veiligheidsoverwegingen blijven we binnen de groene boeien. Zelfs op zondag wordt er op het water gewerkt: twee vrachtschepen passeren in de vaargeul, vanaf het IJ. Ze maken een bocht naar rechts, stuurboord, naar de ‘Mond van het Amsterdam-Rijnkanaal’. In het Noorden is een oranjerood schip van ‘Damen Shiprepair Oranjewerf’ te zien.
Op het moment dat onze coördinatorenman roept dat we bij het fotopunt zijn klikken onze fototoestellen; ieder naar een van de windrichtingen. Ik fotografeer Oost, en dat zijn de Oranjesluizen, de plek waar ik zo graag ben. Ze zien er vanaf het water maar klein uit. Maar als ik op mijn zondagse wandelingen bij de sluizen ben, dan tonen de stalen sluisdeuren en de betonnen kades wel heel imposant.
Een paar weken geleden moest ik nog lang wachten bij het passeren van de sluizen. Driemaal achter elkaar was de toegang gesloten, en dat terwijl er toch weinig vaarverkeer was. Op een bordje onder het rode verkeerslicht las ik dat de bediening gewijzigd was en dat dit tot langere wachttijden kon leiden. Dat ondervond ik dus aan den lijve. Maar niet getreurd: bij de sluizen is altijd wat te zien.
