De bevrijding!

Verteller: Mevrouw Gerards
Auteur: Frits Slicht Frits Slicht

De bevrijding was een bijzondere dag. Opeens zagen we overal vlaggen en mensen die aan het joelen waren. Ik ben toen naar de Weesperzijde gelopen om te wachten op de Engelsen. Ik ben toen nog op zo'n voertuig, een soort tank geloof ik,  geklommen. Verder waren veel dansfeesten. Niet direct na 5 mei, maar er werd wel veel feest gevierd in de weken na de bevrijding. Ik heb ook feest gevierd met een vriendin in de Watergraafsmeer. Het was ook echt wel genoeg geweest hoor, we waren behoorlijk aan de magere kant. Ik denk dat we nog maar zo'n 45 kilo wogen, mijn moeder, mijn oudste zus en ik.

Voedselpakketten 1945.  Voedselpakketten. Uiterlijk op Donderdag 3 mei 1945 (...) kunnen alhier worden ingeleverd de bonnen A 458 en B 458 (...) bron: Geheugen van Nederland (via het NIOD).

Voedselpakketten 1945. Voedselpakketten. Uiterlijk op Donderdag 3 mei 1945 (...) kunnen alhier worden ingeleverd de bonnen A 458 en B 458 (...) bron: Geheugen van Nederland (via het NIOD).

 Gelukkig kregen we op een gegeven moment een voedselpakket. Daar zat boter in en een pakje sigaretten en ook een half brood. Het leek wel cake zo lekker was dat brood. Dat brood zat wel in dat pakket, het kwam echt niet zomaar uit de lucht vallen. We hadden een soort stamkaart en daarmee kon je het pakket ophalen.

(aanvulling Frits: boter was overigens margarine en het pakket kon opgehaald worden bij centrale punten, bijvoorbeeld bij een Centrale Bakkerij, zie bijvoorbeeld:   http://anderetijden.nl/aflevering/391/Geschenk-uit-de-hemel-de-mythe-van-het-Zweeds-wittebrood De mythe van het Zweeds wittebrood.

Toen moest de wederopbouw nog beginnen, vooral in Rotterdam was het heel erg. Ik ben daar kort na de oorlog geweest. Het zag er vreselijk uit, zo'n hele kale binnenstad. Het was gewoon een puinhoop.

In Amsterdam was een andere ramp, een groot deel van de Joodse bevolking was weggevoerd en vermoord. De onzekerheid was groot.

Dat gold ook, op een ander manier, voor mijn broer die in Brabant woonde. Die had echt geen idee hoe het moet ons was gegaan en of we nog wel leefden.

Na de oorlog ben ik in 1947 in het onderwijs begonnen. Aanvankelijk in de Zaanstraat in de Spaarndammerbuurt waar ik een jaar heb gewerkt, op een katholieke meisjesschool (ook bij de zusters). In september 1948 kon ik aan de slag bij de Barbaraschool, mijn oude basisschool, en daar heb ik tot aan mijn pensioen gewerkt. Toen was het een grote school met vele honderden leerlingen.

Nu is het nog maar een kleine school met ongeveer 125 leerlingen. Voor het nieuwe schooljaar hoorde ik dat ze toch al weer 25 aanmeldingen hebben voor de eerste klas.

Alle rechten voorbehouden

684 keer bekeken

Ruurd Kooiman

Zweeds wittebrood

Ik weet nog goed waar we het witte brood haalde dat was bij de spar in de reitzstraat wij woonde naast de winkel je moest wel even in de rij ,de deed je graag de smaak was raak.

Ruurd kooiman ik was toen 10 jaar