Herinneringen

winkeltjes

Hoi Ria,
Leuk, dank je wel. Ja die Dweelaert zal dan die Bep zijn die ik bedoel. Vele jaren later heb ik in de Lekstraat gewoond en dan liep hij altijd langs met zijn vrouw om de hond uit te laten. Soms is het gek, want dan ken ik hem wel, maar hij mij niet natuurlijk.
En die de Ridder zal dan die Gerrit zijn, want dat was een melkboer in de Fahrenheitstraat.
Ik herinner me ook nog de groenteman van Geenen met paard en wagen.
Ik vind het enig al die herinneringen. Wat N.N. betreft, ik weet het niet hoor. De reden om mensen over de streep te trekken kan op mijn raad.
Buurtgenoten die niet durven, je zit veilig achter je pc thuis hoor, niemand kan je pakken.
Het vervelende met een anonieme mailers is dat hij/zij wel mensen kent, maar wij niet hem/haar.
Nou ja, iedereen moet dat ook voor zich weten.
Als ik vroeger weleens bij Reijnders of Eijlders zat op het Leidsplein, dan kwam daar ook vaak een dorpsgenoot. Volgens mij al een oudere man (ik was 18) met een krullebol, erg opvallend toen, en ik liet me vertellen dat hij groenteman was in het dorp. Nu heb ik hem nooit in een winkel gezien, laat staan op de kar, maar toch...
weten jullie wie ik bedoel.
Ik had al gezegd dat ik in de Middelhoffstraat 7-1 heb gewoond. Werd ook wel Conny genoemd, maar toch het meest Constance, of het zusje van Molly. (Molly was mijn hond). Ben 63 jaar, dus dan weten jullie een beetje met wie jullie te maken hebben.
Toedels
Constance Terlingen

Aan N.N

Goedemorgen N.N ik zag dat je al vroeg op het geheugen zat. Een vraag, waar ik erg benieuwd naar ben ken jij mij.
Groetjes Ria

Re: Re Andre Tweehuijzen

Ria Evertse-Staartjes:
Hoi Erik volgens mij is Andre verongelukt begin jaren zeventig .maar ik kan het aan zijn broer vragen nog niet zo lang geleden hebben we het er wel over gehad.Groetjes Ria

inerdaad is hij, verongelukt op de amstelveenseweg, zat naast iemand en zijn tegen een paal gereden was op slag dood

Re Andre Tweehuijzen

Hoi Erik volgens mij is Andre verongelukt begin jaren zeventig .maar ik kan het aan zijn broer vragen nog niet zo lang geleden hebben we het er wel over gehad.Groetjes Ria

Re Winkeltjes wetbuurt en zo

Hallo Constance Er waren drie melkwinkels in de buut op de hoek Torreceli en Reamurstraat had je Oostwaard dat was een groot gezin en in de winkel hielp Miep zij was een ongetrouwde vrouw die daar ook in huis woonde dan in het midden van de Fahrenheitstraat zat Dweelaard en aan het eind van de Fahrenheitstraat de Ridder en die verkocht alleen melk en eieren en kwam ook aan de deur dan kwam mijn oma naar beneden met een kan hij had zo'n juk op zijn schouder met emmers em met een maat kan gooide hij de melk over.Groes zat naast de winkel van Tijsterman in de Reamurstraat en die verkocht inderdaad stroopsoldaatjes en daar tegen over zat Joffer.Toevallig kom ik er net vandaan ik bracht mijn kleindochter naar huis die op het Victorieplein woont naast de wolkenkrabber en liet haar zien waar ik geboren ben en wees haar de plekken waar de winkels waren,het is wel triest dat er niets meer van over is maar ja dat zal wel het jeugd sentiment zijn.De ooievaar was bij ons om de hoek op de von Liebigweg en inderdaad begon hij met van die grote punt zakken patat en was een grote familie.groetjes Ria

NN

Beste NN,

Wij waarderen het dat u geïnteresseerd bent in de verhalen op de website van www.geheugenvanoost.nl en dat u naar aanleiding daarvan reacties plaatst.

Maar wij zouden het op prijs stellen als u onder die reacties een naam zou willen zetten i.p.v. NN. Dat is voor iedereen prettiger . Nu roept het alleen maar vragen op bij de andere bezoekers van de site.

Wij gaan ervan uit dat u hiervoor begrip kunt opbrengen.

Met hartelijke groeten,
namens de redactie van Geheugen van Oost,

Jo Haen

Beste NN,

Bovenstaand bericht aan u gestuurd. U antwoordde dat het niet meer zou voorkomen, maar u blijft doorgaan met berichten te sturen ondertekend met NN. Waarom ?

Met vr.groeten,
Jo Haen, lid redactie het Geheugen van Oost

Re: Re: N N van OOst

Geachte mijnh. N N van Oost,
Met respect Uw reactie gelezen en heb daar begrip voor.
Dus:Uw anonimiteit respecteer ik en hoop door vele hetzelfde.
m.vr.gr Joop jansen 32

winkeltjes wetbuurt en zo

Dag Amsteldorpers en Wetbuurters,
Na alle proza, poëzie en helaas ook de droeve herinneringen, kom ik weer met mijn winkeltje aan.
Het zou best kunnen dat ik helemaal in de war ben. Als Groes naast Tiojsterman zat in de REaumuurstraat, dan moet dat tegenover Joffer geweest zijn. Wat de plek in de straat betreft, klopt dat met mijn vage herinnering. Alleen verkeerde straat, haha.
Maar eh...het staat me zo bij, en dat alleen om die stroopsoldaten. Dat was de delicatesse van de kinderen toen, volgens mij een vies kleverig goedje in een papiertje, en dan kon je er zo aan likken. Maar toen was dat een zaligheid.
De melkboer. Wij hadden Hak aan de deur en toen opeens Gerrit. En Gerrit woonde volgens mij met zijn moeder nog en ze hadden een melkwinkeltjes in de Fahrenheitstraat. Zou dat misschien Groes geweest zijn? Later was die melkwinkel niet meer rendabel en werd hij suppoost in het Rijksmuseum.
Die drogist op de hoek van de Reaumur en de Augurkenstraat, die heette De Vlugt volgens mij. En dan had je nog een soort drogist, ook in de Von Querickestraat /hoek Fahrenheitstraat.
Soms moest je daar olie halen, ook bij De Vlugt, olie voor het petroleumstelletje, waar weer de koffie op stond.
Wat een winkeltjes had je toch in de Wetbuurt en het Amsteldorp en echt van alles meer. Drie bakkers, drie melkboeren denk ik (Bep, dat was toch ook een melkboer). Twee sigarenzaken enzovoorts enzovoorts.
En Ooievaar niet te vergeten. Een katholieke Ooievaar. Die had alles. Volgens mij ook serviesgoed, drogisterij-artikelen en niet te vergeten een bibliotheekje. Daar heb ik heel wat Arendsoog geleend. Later pas begreep ik dat Arendsoog een katholieke cowboy was, ach als kind lees je daar toch overheen.
Ooievaar begon ook met patat en croquetten dacht ik.
Nou zo kan ie wel weer.
O ja, als er Middelhoffers dit lezen, ik heb een andere computer en ben al jullie mailadressen kwijt.
Dag dag allemaal,
Constance Terlingen

Welkom thuis, NN van Oost!

Lekker weer terug bij het roddelclubje.
En wat dat zwarte gedenksteentje betreft misschien een vergelijkend voorbeeld uit een grijs verleden.
Voor zover ik mij herinner werd in de vijftiger jaren van de vorige eeuw Andreetje Tweehuijzen door een dronken(?) automobilist doodgereden. In tegenstelling tot steentje niet zijn schuld, maar naar ZIJN steentje zul je vergeefs zoeken.
Net je reactie aan Joop Jansen gelezen, en van die Mantel hebben ze ooit eens een film gemaakt. Draaide in de Flora in de Amstelstraat, als ik mij goed herinner, in kleur en cinemascope.
Zonnige groet,

Re: N N van OOst

joop jansen:
Geachte mevrouw N N van Oost,Het is mij een doorn in het oog dat U Uw voornaam niet bekent maakt.Uw achternaam is van Oost,of is dit een verzinsel en slaat dat opgeheugen van oost?Het zou fijn zijn,als de mensen kunnen zien en weten of Ueen vrouw of een man bent.Ria Evertse-Staartjes heeft daar ook al eens om gevraagd,maar nog geen reactie van Uw kant.Uit fatsoen heb ik deze aanhef met mevrouw getikt,mocht dit fout zijn,dan mijn exuus.m.vr.gr Joop Jansen 32

Geachte heer Jansen,
Dank voor uw reactie en nogmaals mijn verontschuldiging.
Zoals al eerder tegenover mevrouw Evertse-Staartjes geuit, liggen er geen kwade bedoelingen ten grondslag aan de door mij beoogde anonimiteit; integendeel, ik hoop juist hiermee mensen over de streep te trekken, die zich moeilijker uiten dan u en ik.
Hoewel in nog in zeer beperkte mate, mochten wij in andere kapittels toch al iets in deze richting waarnemen.

Anderszins kunt u mijn bescheiden bijdragen misschien vergelijken met een -al dan niet goed- boek, waarvan het een verkwisting van het beoogde zou zijn om te beginnen met de laatste pagina.

Uw inzendingen altijd met veel plezier lezend, daarom als vriendelijk verzoek:
Met de mantel der liefde werd in het verleden zo menig schanddaad in Oost verdekt.
Gun mij alstublieft de mantel der anonimiteit.

Met dank en uiterst waarderende groet,

N N van OOst

Geachte mevrouw N N van Oost,
Het is mij een doorn in het oog dat U Uw voornaam niet bekent maakt.
Uw achternaam is van Oost,of is dit een verzinsel en slaat dat op
_{geheugen van oost}?
Het zou fijn zijn,als de mensen kunnen zien en weten of U
een vrouw of een man bent.
Ria Evertse-Staartjes heeft daar ook al eens om gevraagd,maar nog geen reactie van Uw kant.
Uit fatsoen heb ik deze aanhef met mevrouw getikt,mocht dit fout zijn,
dan mijn exuus.
m.vr.gr Joop Jansen 32

Re Re Het geweten van oost

Hallo N.N net de dvd bekeken maar ik vond het enigzins teleurstellend ik had meer verhalen verwacht maar het was veel priet praat jammer want hij weet echt heel erg veel ,dus moet ik zelf maar aan de slag.

Re Grafschrift voor Loda en Geneman

R.I.P we zullen jullie nooit vergeten maar aan alles komt een eind ,maar de herinnering aan jullie zullen nooit verloren gaan.

Re het geweten van oost

Hallo N.N ik zal eens bij mijn oom informeren of hij mensen uit de wetbuurt heeft gekend die het leven lieten in de tweede wereldoorlog .Zelf is hij in Indië en Korea geweest en is daar erg mee bezig ,maar het kan wel even duren want ik moet hem dan bezoeken.Ik heb hier een dvd met zijn verhalen maar heb het nog niet bekeken waarschijnlijk staat daar genoeg op.Wel weet ik dat zijn oudste broer die toen in het verzet zat een SSer om zeep heeft gebracht die later gevonden is in een slootje naast de schagerlaan
Groetjes Ria

Het Geweten van Oost

Enige tijd geleden werd op de kruising von Guericke- en Fahrenheitstraat m'n aandacht getrokken door een fraai zwartkleurig gedenksteentje dat in de muur van eerstgenoemde straat was gemetseld. Een al wat oudere buurtbewoner was zo lief uit te leggen, dat dit geplaatst was ter nagedachtenis van een ietwat allochtone jongeling, die onvoorzichtig genoeg was om met veel te hoge snelheid zijn scooter in een van rechts komend busje te rammen en dit voorval niet overleefde.

Vergeefs zocht ik vervolgens naar eendere tekenen van respect, voor zij die in de Wetbuurt hun leven lieten, zonder dit in eigen hand te hebben gehad....

Grafschrift van Loda voor Geneman

Wie mij hier uit haalt, hetzij door geweld of list,
Krijgt twee gulden vijftig vrij geld, benevens het hout van de kist.

(vrij naar NN, uit Ongerijmde Rijmen, een lefdevolle oude Prisma, zoals ogetwijfeld ook R.P. zal kunnen beamen)

Overigens: NN, waar blijf je?

Re Re Loda

Het was het jaar 2000 Dat we aankwamen in Kuala Lumpur en had inderdaad het gerucht vernomen dat Lodalientje gezien was in Maleisië maar waar ik ook gezocht heb Penang zelfs de slangentempel ben ik in geweest om haar te zoeken .Toen maar door gevaren naar Langkawi maar zelfs daar geen teken van leven .Zelfs in Malacca was zij niet waar ik mijn hoop had op gezet de gedachte dat ze zich mischien veilig zou voelen met een heel klein stukje nederland maar nee mijn hoop was vergeefs.Toen nog gezocht in de Cameron highlands omdat ze verzot was op thee maar ook daar de grote teleurstelling geen Lodalientje te bekennen.Toen ten einde raad een poging gewaagt in Phuket en diep teleurgesteld terug in Kuala Lumpur waar mijn zoon en zijn gezin alles op alles zetten om mij mijn teleurstelling om te zetten in nog iets moois.
Groetjes Ria

Loda

'k Zag haar in Maleisië, 'k zag haar op Penang
Ze had zich graag verscholen, liefst achter het behang
Ondanks die boerka herkende ik haar
Ik kreeg bij kans de grauwe staar
Want daar liep Lodalientje, want daar liep Lodalien.

Kleine man met songkok, die liep aan haar zij,
Zij keek ongelukkig, maar hij keek reuze blij.
Net buiten Mekka kocht hij haar
van Salem Sharief, een bedelaar
Nu maakt zij mannen klaar, die kleine Lodalien.

Mischien niet erg halal, maar wel met veel gevoel
Deed zij het in haar bedstee, en zelfs op een stoel
Die ouwe songkok peesde haar uit,
Een loverboy, maar zonder kruit
Verhuurt haar voor een tientje, die lieve Lodalien.

Maar songkok had een neefje, in 't verre Amsterdam
Die wilde graag een teefje, naast zich in de tram.
Voor ze het wist was zij er weer
En neef ging als een beest tekeer
Met kleine Lodalientje, met lieve Lodalien.

Ze deden aan trapeze, want hij stond in de trap,
Terwijl het schatje peesde, vertelde hij een grap.
Voelde zich een koning te rijk,
Loda heet eigenlijk Lodewijk,
Nam ieder in de zeik, ja, nam ieder in de zeik.

Geneman had 't geweten, maar die lag in z'n kist,
Een travestiet met tietjes, en niemand die het wist
Maar jaren later, zij was al oud,
Is zij nog goed en rijk getrouwd,
Die ouwe Lodalientje, die goeie Lodalien.

Voor ze haar laastste adem werkelijk zag gaan,
Heeft zij voor de Wetbuurt nog vreselijk goeds gedaan.
Die stralende lach van 't lekker ding,
Blijft elk mens in herinnering,
Die lach van Lodalientje, die ieder had gezien.

Re. Loda

Het gerucht ging dat kort voordat Lodalientje verdween en lichtgeleurde man zich op hield in de wetbuurt en regelmatig te zien was onder de lantaarnpaal op de hoek van de straat .Deze man kwam uit het oosten en was genaamd Salem al Sharif en kon de aanblik van Lodalientje niet meer weerstaan haar blonde haren en lieve uitstraling maakte hem letterlijk gek van verlangen hij moest en zou haar bezitten.
Dus sloot hij een deal met Geneman de drogist en bood een grote som geld voor haar en Geneman hart in nieren een Hollander had daar wel oren naar.En zo kwam op een idee hij gaf haar zoete drankjes en toen Lodalientje bedwelmd was rolde hij haar in een tapijt om geen argwaan te wekken .Pas bij cafe de omval haalde hij de gedrogeerde Lodalientje uit het tapijt en overhandigde hij haar aan Salem al Sharif.en zo verdween zij voor goed richting midden oosten.Jaren later toen ik dat gerucht had vernomen en ik inmiddels verhuisd was naar Saoedi Arabië ben ik naarstig naar haar op zoek gegaan Waar ik ook kwam in Dahran, Jeddah, Riyadh overal heb ik navraag gedaan en jaren gezocht maar geen resultaat ,en zo spatte mijn droom uit een om mijn aanbeden Loda terug te vinden.
MAAR GELUKKIG HEBBEN WE DE FOTO"S NOG.

Loda

Onder de lantaren, in die ouwe buurt
Stond zij vele jaren, door ieder aangetuurd
Toch bleef ze staan, dat lieve kind
Door menig mens heel stil bemind
Die lieve Loda-lientje, die trouwe Lodalien.

't Kon haar niet verdommen, dat zij werd uitgebuit
Al verschoot vergeefs er, zo, menig man zijn kruit
Daar op die hoek van de drogist
Stond zij voor ieder die het wist
Te wachten op diens kist ja, die trouwe Lodalien.

Van het juk bevrijd, toog zij toen van haar honk
Naar cafë de Omval, waar zij iets sterkers dronk
Wat toen geschiedde wil je niet zien
Het was al laat, ver over tien
Nooit werd zij meer gezien, die lieve Lodalien.