Herinneringen

Re.Re. de Drogist

Als ik door mijn moeder naar de drogist werd gestuurd om mijn gehate fles levertraan te halen,stond daar Lodalientje met haar lieve lach,ik zie haar nog zo voor mij licht golvend blond haar omringde haar gezicht mooie witte Prodent tanden,en sprak mij bemoedigend toe van kind het is niet erg je wordt er groot en sterk van en als troost stopte ze mij een handvol knoopjesdrop toe,hier zij ze dat is om de vieze smaak van de levertraan weg te krijgen.Daarna huppelde ik de winkel uit richting huis.Dol was ik op Lodalientje en het verdriet was ook zeer groot toen ik op een winterdag weer eens in de winkel kwam en zij er niet meer was waar was zij gebleven.Ik begreep er niets van niet wetende dat Erik haar de avond daarvoor haar had zien wegslepen door de sneeuw op die koude winteravond.
Een aantal weken later toen ik weer eens in de winkel kwam stond daar Dreft en die ging langer mee.

Re. de Drogist

Hoi Erik je verhaal kwam op het juiste moment ,mijn humeur was tot het nulpunt gedaald had zoveel plannen voor het weekend maar dat is letterlijk in het water gevalen .Dus zo'n spannend verhaal was zeer welkom kon er ook heel erg om lachen vooral omdat ik de man in kwestie nog zo voor de geest kon halen en eigenlijk vond ik het maar een kleurloos mannetje ,maar ja zo zie je maar waartoe iemand in staat is want laten we eerlijk zijn het om zeep helpen van Lodalientje in niet niets .En dat gesleep over de sneeuw door de buurt en niemand die iets op merkte is eigenlijk heel bijzonder omdat zeker onze buurt bewoners alles van elkaar wisten .Want geklaagd over mijn gedrag kwam veelvuldig bij mijn moeder en zeker bij mijn oma terecht.sávonds stiekum sigaretje roken en de volgende dag wisten ze het al .Erik ik heb bijzonder genoten van je verhaal en ik hoop op meer .Groetjes en een prettig weekend RIA

de Drogist

Het zal kort na niewjaar geweest zijn en ik een jochie van een jaar of acht. De nieuwe sneeuw dempte mijn voetstappen toen ik, gelokt door het vale schijnsel van zich achterin de pikdonkere oude drogisterij bewegend kaarslicht, nieuwsgierig naderbij sloop. Heel in der verte sloeg de klok van de Emmakerk het middernachtelijk uur.
Was het mijn verbeelding of boog zich daar een in vaalbeige stofjas gehulde gestalte over een onherkenbare, maar grotere bundel die zich links naast de toonbank bevond. Plotseling keek hij op, die gestalte; met priemende ogen die het karige licht scherp reflecteerden.
Nog net op tijd wegduikend, besloot ik dit duistere schouwspel vanuit een veilige donkere portiek aan de overkant verder te observeren.
Door de etalageruit was duidelijk te zien hoe die gebogen gestalte een zwaar voorwerp richting de winkeldeur sleepte, zichzelf daarbij bijlichtend met een ouderwetse lantaarn. Nóg dieper dook ik weg, terwijl de winkeldeur langzaam door de gekromde rug werd opengedrukt en de kaars ferm werd uitgeblazen.
Met twee handen sjorde de gestalte moeizaam een circa anderhalve meter lang pakket in de maagdelijke sneeuw en sloot vervolgens de drogisterij af met een grote donkere sleutel. Na zich ervan overtuigd te hebben dat de Wetbuurt er uitgestorven bij lag pakte hij het pakket aan het smalste einde vast en sjorde dit moeizaam door de sneeuw, daarbij een breed sleepspoor achterlatend.
Voorzichtig volgde ik hem op enige afstand, over de besneeuwde kruising van de Fahrenheitstraat, richting het Singel. Terwijl zijn adem het licht van de lantaarn op de hoek reflecteerde, schoot er plotseling iets los uit die donkere bundel. Zich er niet van bewust, werd het pakket de hoek om gesleurd, uit het zicht. Met kloppend hart naderde ik het omzichtig het handgrote objekt...
Handgroot.... een vuist?
Net buiten het lantaarnlicht droop een donkere substantie uit het object, zich een weg zoekend in de voegen van het verse sleepspoor.
Bloed....?
Voorzichtig boog ik mij er overheen, er wel voor uitkijkend het aan te raken. Plotseling een scherp geluid áchter me....
Vlák voor die vreselijke klap op mijn hoofd herkende ik het etiket:
Lodalientje! De geheimzinnige uitvinding van de drogist!
Met een schok werd ik wakker: blijkt dat ik alles gedroomd had!
Behálve dan die klap.
Bedankt Ria.

Re. de Geneman van de Wetbuurt

Nee Erik zijn winkel was hoek von Guerickestraat Reamurstraat maar hij woonde op de Fahrenheitsingel.We moeten gauw eens bij hem langs gaan wie weet heb je nog meer vragen voor hem.
Groetjes Ria

De Geneman van de Wetbuurt

Zie je wel.
ZIE JE WEL!
Heb ik het zelfs als kind al goed gedacht; die drogist op de hoek van de Reaumurstraat en von Guerickestraat was dus tóch Geneman!
Dank voor je naarstig onderzoek, Ria, maar mogelijk spreekt jouw oom van voor of tijdens de oorlog, want op het Singel had je volgens mij alleen maar snoepwinkel Boerke, huishoudkraam Beusekom en sigarenwinkel Tienhoven: meer winkelpandjes waren daar niet.
DE drogist ontwikkelde mijn foto's en van diens vrouw kan ik niet herinneren die ooit gezien te hebben. Als we zo nog even door gaan hebben we binnen de kortste keren een juweel van een griezelverhaal bij elkaar. Jammer dat het geheugen dit tot slechts 300 woorden beperkt....

Re.Re Geneman en de drogist

Hoi Erik.De naam van de drogist was Steenbeek en hij woonde op de Fahrenheitsingel.Mij zei het niets maar mijn oom wist het nog precies ,ik moest wel weer lachen vanmorgen want hij heeft ook nog humor want vertelde hij de vrouw van de drogist had een schoonmaak middel uit gevonden en vandaar dat ze haar de naam lodalientje hadden gegeven of dat waar is weet ik niet hij verzint wel eens meer wat.Hij zat vandaag behoorlijk op zijn praatstoel en ik vindt dat heerlijk ook de verhalen over al zijn vriendinnen want ondanks zijn hoge leeftijd heeft hij er nog al wat genieten doet hij zeker.Gisteren op schoolbank weer wat nieuwe buurtgenoten gevonden ik zag net dat ik 242 keer bezocht was een paar zijn aangegeven maar de meeste doen dat niet en dat maakt mij ONTZETTEND nieuwsgierig.
Groetjes RIA

Vissies vangen

Ik kijk net over de railing van mijn balcon(1e etage dus geen last van hoogte vrees)het water in en zie de visjes zwemmen.en dat brengt mij weer terug naar de zomers van toen .Daar zitten we dan aan de kant van het slootje naast het J.O.S veld bamboe stok met een touwtje en een haakje gemaakt van een kromme naald met een worm eraan en een glazen pot om je stekkelbaarsies in te doen wat waterplantjes en zo trots als een pauw naar huis met je mini aquarium.Volgende dag vissies dood.

Re. Geneman en Drogist

Sorry Erik de naam van de drogist weet ik niet meer wel dat je er heerlijke knoopjesdrop kon kopen maar aankomende donderdag spreek ik mijn oom weer mischien dat hij het weet.
Groetjes Ria

Geneman en de drogist

Vroeger had je zo'n serie rond Geneman waar je voor thuis bleef om te griezelen, maar intussen neemt de drogist van de Wetbuurt eendere vormen aan; hoewel er kind aan huis te zijn geweest, schiet de naam van die in beige stofjas geklede drogist met halfkale schedel die door wat vettig donker haar spaarzaam werd bedekt mij voor geen meter te binnen....
Ria of andere buurtbewoners: suggesties?

De snoepwinkel van Groes

Nee Erik Groes was niet de drogist maar ook een wat grotere snoepwinkel en zat inderdaad in de reaumurstraat op de hoek had je volgens mij een manufacturen winkel en daar naast zat Groes.
Boerke was zo'n klein winkeltje op de hoek von Guerickestraat Fahrenheitsingel. Jaren geleden was ik in Friesland en kwam zo'n zelfde winkeltje tegen met ook het oude snoepgoed en ter plaatse sloeg de nostalgie toe .Groetjes Ria

Conny Terlingen en de geur van boeken

Conny Terlingen slaat met het boekwinkeltje van Bouwmeester in de Fahrenheitstraat de spijker op de kop; die geur van boeken is me altijd bijgebleven. Voor een stuiver een stripblad lenen en voor een duppie een heus boek; heerlijk! Zelfs die stuiver voor het te laat terugbrengen had je er graag voor over.
Toverballen en spekkies van Boerke, hoek von Guerickestraat en Fahrenheitsingel, maar was Groesz niet die drogisterij op de hoek van Reaumur- en von Guerickestraat?
Vraag mij niet waar de associatie vandaan komt, maar plotseling zie ik de Dinky Toys van Proetskie op de Midddenweg voor me, compleet in luciferdoosjesverpakking.
Respect, lieve mensen van Oost, voor het instandzétten (in plaats van houden) van het lange termijngeheugen. Mogelijk heeft het korte er onder te lijden, maar feest is het zeker!

Fahrenheitstraat het boekwinkeltje

Hoi allen,]
Af en toe lees ik op het geheugen van oost de herinneringen en verhalen over Amsteldorp/Wetbuurt. Ik woonde zelf in de Middelhoffstraat dat gedeelte wat naar de fietsenstalling liep. Waar overigens in de winter Gerrit van de fietsenstalling het landje onder spoot zodat wij allemaal daar konden schaatsen.
Van de Fahrenheitstraat herinner ik me als de dag van gisteren het boekwinkeltje Bouwmeester. Daar kon je boeken kopen, maar meer lenen, ik weet de kosten niet meer, een dubbeltje of zo. En dan een soort snoepwinkel, niet Boerke, maar Groes. Kan dat. De snoep haalden wij kinderen altijd bij Boerke, maar Groes (als dat winkeltje zo heette, naast de melkboer) die had stroopsoldaten en die waren erg lekker. Er stond altijd een oudere mevrouw achter de toonbank. Trouwens dat kan je van Boerke natuurlijk ook zeggen.

Groetjes
Constance Terlingen

wist U

Hallo Brave Borsten,
Ik heb op de rommelmarkt met koninginnedag een boek over Amsterdam gekocht geschreven door Henry Polak met een inleiding
van burgemeester de Vlugt uit 1936.
Een boek 70 jaar oud,gezellig mede door de oude spelling te lezen,
met gegevens over de stad,die ik U, als Amsterdammer niet wil
onthouden.
WIST U ?
Dat de Watergraafsmeer voor de jaartelling 1200 nog een moerassig
gebied was?
Dat het rond 1200 het een meer was geworden,tot aan de Amstel?
Dat het een deel van de Zuiderzee was geworden?
Dat het een verbinding werd voor de scheepvaart van de Amstel
naar de Zuiderzee?
Dat de naam Watergraftsmeer voor het eerst werd genoemd in
een pachtovereenkomst uit 1342 ?
Dat graft betekent gracht?
Dat er een boot tussen Duivendrecht naar de oeterwaal voer?
(drecht betekent veer)
Dat Amsterdam er oorlogschepen op gestationeerd had
en dat er oorlogen op gevoerd zijn ?
Dat het meer van strategisch belang was voor AMSTERDAM ?
Dat Amsterdam het heeft gekocht van de toenmalige eigenaar
Reynout van Brederode?
Dat onze grote kunstschilder,wel in Leiden geboren en zijn jeugd
heeft doorgebracht,maar later een echte Amsterdammer is geworden,
daar menig voetstap in de Watergraafsmeer heeft liggen?
Rembrant v. Rijn was zijn naam.
------------------------------------------------------------

Brave Borsten

Ik zie nog zo weinig reactie van onze vroegere bewoners van de
_{de Wetbuurt}
o.a Martha Jansen-Huyboer ( woont in Spanje)
Toon v Diemen.........of dochter.of nicht van hem
Afijn,zo kan ik er nog verschillende namen bijvoegen.
Laat is wat horen,dat is wel zo gezellig.
Groetjes aan iedereen..............Joop

Re Lenie Amels

Hi Lenie inderdaad heet mijn nicht Mary haar broer Harm is al zeker meer dan 10 jaar geleden overleden en Mary woont al lange tijd in Hilversum en zo af en toe zien we elkaar en het gaat goed met haar .
Groetjes Ria

Re: Re: Verhalen van mijn oom over de wetbuurt

lenie amels:
Ria Evertse-Staartjes:Hi Joop nou daar zijn ze dan de eerste verhalen wat zullen jullie een gezellige zondag gehad hebben geweldig dat je de moeite neemt om het allemaal op schrijven en zeker wil ik tzt het filmpje ook zien met vriendelijke groeten en een dikke zoen voor alle moeite.

Ik reageer even op het verhaal van je oom Harm de Jong. Ik ben van 1953 en woonde in de Fahrenheitstraat 102. Ik heb vroeger op school met een Harm de Jong gezeten en ook wel mee gespeeld. Ik weet dat hij nog een jonger zusje had die, als ik het me nog me weet te herinneren, Mary heette.
Hij woonde op 1 hoog naast het steegje naar de speeltuin toe. Ik neem dus aan dat die oom zijn vader is? Tenminste als ik naar zijn leeftijd kijk. Die foto zegt me niets meer.

Verhalen van mijn oom over de wetbuurt

Hi Joop nou daar zijn ze dan de eerste verhalen wat zullen jullie een gezellige zondag gehad hebben geweldig dat je de moeite neemt om het allemaal op schrijven en zeker wil ik tzt het filmpje ook zien met vriendelijke groeten en een dikke zoen voor alle moeite.

Harm de Jong verteld.

_{DE WETBUURT}
Hij,Harm de Jong,was nog een kereltje van 5 jaar en met zijn vriendjes hebben ze een gat in de hooiberg van boer Pappot gemaakt,als een soort hut.
Deze boerderij stond aan het eind van de Fahrenheitstr.
Hij had van thuis lucifers en een stukje kaars gehaald,daar er ook licht moest zijn.
U begrijpt het al,de hooiberg ging in de fik,de brandweer,in die tijd hadden ze nog geen sirene,maar een bel,kwamen er aan en Harm rende naar huis en verstopte zich onder de divan.
Ze kwamen aan de weet ,wie de boosdoener was en kwam de politie van het houten politiebureautje,welke bij de dijk stond, eraan.
Harm werd verteld ,dat hij naar het lucifersgesticht moest,waar je brood met zeep te eten kreeg.
Harm wilde dat niet en beloofde,het nooit meer te zullen doen.
De eerste Abraham v.Riebeekschool stond in de eerste Ringdijkstr en de kinderen uit de Wetbuurt,waaronder ook Harm zijn moeder,gingen daar naar school.
De Wetbuurt was in die dagen nogal kinderrijk en werd er een school in de Wetbuurt gebouwd,de Abraham v. Riebeekschool.
Achter deze school lag een grootte speeltuin van Frankendael,in mijn tijd was deze er al niet meer en was het een braak liggend
terrein.
De Schagerlaan hied naar mijn weten bij het gele bruggetje op ,
maar Harm vertelde mij dat het vroeger tot aan de Fahrenheitstr doorliep.
Het houten clubgebouw,waar wij Zondags,tegen betaling van een dubbeltje een film te zien kregen,was vroeger een schoolgebouw
Twee klaslokalen voor de kleutertjes,waarop Harm ook gezeten heeft en twee klaslokalen voor de vijfde en zesde klas van de A.v.Riebeekschool.
Waarschijnlijk was het kinderaantal te groot.
Achter deze lokalen was de speelplaats en is later de speeltuin van Frankendael geworden.
Als Harm de Jong rustig in zijn gezellige huiskamer zit,laat hij zijn gedachten wel eens over het aantal winkels en bedrijfjes die in de Wetbuurt waren,gaan en komt hij wel aan zo,n stuk of 40,die toch allemaal een boterham verdienden.
Er woonden in die dagen ook veel politieagenten,welke voor de anexatie van de Watergraafsmeer ,veldwachter waren.
Het houten politiebureautje stamde ook nog uit die tijd.
De Wetbuurt heeft ook vele bekende mensen in de voetbal vereniging J.O.S en bewoners gehad
Rines Michels,de schrijver J.H.Kruizinga,zangeres Ria Valk etc.
In het kort: De Wetstr. de Bothastr de Steistr, zijn in 1922
omgedoopt in Fahrenheitstr Reaumurstr Celsiusstr.,maar nooit bezongen.
Misschien wil Ria Valk er nog een over nadenken?

Harm de Jong verteld.

Hallo,hier is hij eindelijk.
De Wetbuurt,daar heb ik zelf zes jaar gewoond en ben nu 79 jaar,maar moet U zeggen,dat,dit mijn beste herinneringen zijn.
Het waren wel de oorlogsjaren,maar als kind had je geen zorgen en leefde je gewoon,je kinderleven.
Ik ben laatst bij Harm de Jong geweest,een verrekt aardige man,die mij direct op mijn gemak stelde.
De man is 83 jaar,welke je hem niet geeft en woont nu in een flat in de Fahrenheitstr.,waar de Abraham v.Riebeekschool heeft gestaan.
Harm de Jong is in de Fahrenheitstr op no 88 geboren en heeft daar op 6 marine jaren na,zijn hele leven verder gewoond.
In 2004 is hij naar die flat verhuisd.
Dus kun je van hem wel zeggen...een echte _{DE WET}buurter
Van de machinistenschool is hij bij de marine gegaan en heeft 6 jaren
op de torpedobootjager _{de Evertse} gevaren.
Deze boot heeft de marine direct na de oorlog van de Engelse overgenomen en is Harm de Jong als matroos naar verschillende
landen gegaan.
o.a Indonesië..........Nieuw Quinea......Korea enz.
Na de diensttijd is hij getrouwd en ging hij met een kleine tussenpoos weer in de Fahrenheitstr wonen.
Hij is in zijn verdere leven tot aan zijn pensionering brugwachter geweest.
Zoals ik al eerder geschreven heb,heeft Harm de Jong een geheugen
als een olifant en heeft hij mij toch verschillende dingen verteld,die ik niet wist en schrijf ik deze op die voor mij nieuw zijn en hopelijk voor U ook.
----------------------------------------------------------------

het bezoek

Beste Ria,
Na eerst je oom gebelt te hebben,ben ik vandaag bij hem op bezoek
geweest,heb mij kostelijk met zijn verhalen vermaakt en tijdens onze
gesprekken,heb ik hem mogen filmen.
Ondanks dat wij elkaar pas kennen,was het Harm en Joop,daar
mijnheer zeggen ons niet beviel.
Ondanks onze leeftijd,spraken wij als jonge kerels.
Ben weer een hoop te weten gekomen en ga t.z.t een verhaaltje
in elkaar flansen. groetjes Joop