Nachaliël
Frits Slicht
In september 1925 start Nachaliël in de Simon Stevinstraat een eigen jeugd-synagoge. Deze synagoge is mogelijk gemaakt door een subsidie van het kerkbestuur. Niet alleen voor de religieuze benodigdheden, maar ook voor de activiteiten die men wil organiseren. Gestart met ongeveer 25 kinderen, is dit aantal in 2½ jaar meer dan verdubbeld. Daarna verhuist de jeugdsynagoge naar het Jeugdhuis Oost, op het terrein van de voormalige gasfabriek, achter de in aanbouw zijnde grote Synagoge aan de Linnaeusstraat (Polderweg).
Het lijkt een hele vooruitgang, maar de realiteit is dat men de ruimte niet geschikt acht als synagoge. Helaas ontbreekt het de vereniging aan de benodigde financiën om een beter geschikt lokaal te huren.
Naast deze op de joodse religie gerichte activiteiten, organiseert Nachaliël ook andersoortige bijeenkomsten en activiteiten voor de jeugd. Het gaat dan bijvoorbeeld om een zangkoor, een toneelclub of een reisje ‘naar buiten’. Maar, en dat moet zeker vermeld worden, altijd is er aandacht voor het geloof en de joodse traditie.
Ook is er aandacht voor de kinderen uit de arme, behoeftige gezinnen. Elk jaar wordt er een speciale Seidertafel (= Joods Pasen) voor kinderen verzorgd. Deze is bedoeld voor kinderen uit gezinnen waar geen Seider wordt gevierd of kan worden gevierd. Een deel (ongeveer 25 kinderen) wordt ondergebracht bij particulieren, het grootste deel (ongeveer 80 kinderen) neemt deel aan de door het bestuur ingerichte Seidertafel.
Eén en ander wordt gefinancierd door vrijwillige bijdragen en indien gewenst aangevuld door ‘het Paasch-Comité’.
Terug naar de Inhoudsopgave
-------------------------------------------------
Dit is verhaal nr. 16 uit een serie van 23 verhalen van Nachaliël.
Voor verhaal nr. 17 ga naar Zendingsdrang