Rijcklof van Goensschool

Klassefoto

Ik was weer even aan het kijken op de site en zag het verzoek om foto's. Hier is er een met klasgenoten van wie ik me weinig namen herinner. Lezers kunnen helpen. Ikzelf leun met mijn linkerarm op de vensterbank bij het raam. Vooraan in de witte trui is Marion de Jager, die later trouwde met Rob Out van Radio Veronica. O ja, in het bankje rechts met die drie meisjes, de linker is Ria Stroeve en naast haar zit Nelly Vis, waar ik verliefd op was, maar - zo ging dat toen - daar wist zij niets vanaf.

Rijklof van goenschool

Van 1952 tot 1960

heb les gehad van meester rammelo

iik heb er fijne herrineringen aan veel vriedinnen .

woonden in de Bankastraat ..

weet nog de muziek lessen moest ik op de gang  die galm           zo schoon zo schoon zingen( langs berg en dal) met elly van Wezep heb ik nog steeds kontakt 

zij zat ook bij mij op de HH van Kolschool 

en de vriendinnen van daar 1 zelfs nu in Australië komen eens in de drie ? Jaar bij elkaar

Zat op deze school van 1951 tot 1956

Mmijn meester was meester Rammelo 

heb een hele leuke schooltijd gehad en heb nog steeds contact met vriendinnen Vantomme en latere scholen

Juffrouw van Meeuwen

Ik zat op de rijklof van goensschool van 1956 tot 1960. Ik herinner me juffrouw van meeuwen. Ze had 3 knotjes op haar hoofd en sloeg met een stokje hard op je vingers als je zat te praten. In de 4e kreeg ik meester crabbendam. Er was regelmatig brand in het turfhok, waardoor iedereen naar buiten moest op de zeeburgerdijk. Ik woonde op het Timorplein en keek uit op het schoolplein. Soms moesten we voor straf koper poetsen in het gemaal dat naast de school stond. Dat is nu een restaurant. 

Hetty Swagemakers van Gunst

Mijn man Piet Swagemakers is geboren in 1942en woonde op de Zeeburgerdijk. Hij heeft op deze school gezeten 1948 tot 1950 bij meester Crabbedam.

Dhr.

Heb op deze school gezeten begin van de oorlog en na de oorlog tot 1948. tijdens de laatste oorlogs jaren was de school bezet door de Duitsters, ik heb vlak naast de school gewoond, op nr.58  ik weet niet of er nog mensen in leven zijn uit de zelfde periode , ik ben nu 82jaar, en zou graaf nog iemand willen spreken van die tijd.

heb op de kleuterklas tot klas2

ik heb daar gezeten op school samen met mijn broer robbie rinbergen als iemand wat klassen foto heeft graag hoor ik dat 

wie heb op deze school gezetten

wie heeft op deze school gezetten ik zelf op de kleuterklas mijn naam is herman reinbergen mijn broer robbie reinbergen zat er ook in deze school graag mensen die op deze school gezetten hebben in 1960 1966

Juffrouw Van Wijk (2)

Ik kan me van de eerste drie jaar lagere school niet zoveel meer herinneren. In mijn ogen was juffrouw Van Wijk heel groot met een flinke voorgevel. In de tweede klas kreeg ik van haar een onvoldoende voor gedrag, omdat ik te veel met een medeleerling kletste. Ze droeg, als alle juffrouwen in de tijd, altijd een rok of jurk tot ver over de knie.
In mijn tijd ging je als je jarig was rond met koekjes en chocolaatjes voor de leerkrachten samen met twee vriendjes. Eén van hen had dan nog een klein glaasje met daarin een aantal sigaretten. Een meester of juf die dan rookte kon er enkele uitpakken.
Zo ben ik trouwens vroeg al van het roken afgekomen. Stiekem heb ik na schooltijd een paar sigaretten achter elkaar opgerookt en geïnhaleerd. Ik ben toen strondmisselijk geworden en heb daarna geen sigaret meer aangeraakt, op een enkel probeer-jointje na.

juffrouw Van Wijk

Geachte hr.Penseel. Tot mijn verbazing kwam ik in uw verhaal de naam van jufr,Van Wijk tegen.
Ik ben nu 77 jr en ben tot en met 1948 op deze school geweest. Toen verhuisden wij naar Apeldoorn.
Ik heb mijn hele leven zeer beroerde herinneringen aan de juf. Het had nog maar kort gevroren en kregen wij de opdracht om de schaatsen mee te nemen om te gaan schaatsen. Mijn moeder vond dat nog onverantwoord en maakte dat aan de juf kenbaar. Het schaatsen ging niet door. Ik werd voor de klas als schuldige neergezet en moest de hele middag in de hoek staan.
Na de oorlog gingen de jarigen weer met de toen naar schaarse koekjes en chocolaatjes e.d. de juffen en de meesters in de andere klassen lang.
Wij hadden thuis die lekkernijen maar heel sporadisch, dus het water stond je als kind in de mond als de juf iets te snoepen kreeg.
Op een dag had zij geluk. Zij kreeg toen een koekje en even later een chocolaatje. Voor de klas legde zij het chocolaatje op het koekje en onderwijl dat zij dit opat, zei zij, dat dit een heerlijke combinatie was.
Dit ben ik nooit vergeten.
Op z'n amsterdams: "Wat een rot wijf!"
Ik was in 1948 in elk geval blij van haar verlost te zijn.
Ik hoop u toch een plezier te hebben gedaan, met deze anekdote.
Een vr groet.

003 - Rycklof van Goensschool

Meester Crabbendam omstreeks 1954 met enkele van zijn leerlingen.
Ga voor het verhaal Rycklof van Goens is kampioen naar Kampioen
.
Foto: Henk Penseel

-----------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de afbeelding wordt vergroot weergegeven.

002 - Rycklof van Goensschool

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de afbeelding wordt vergroot weergegeven.

001 - Rycklof van Goensschool - Verkenningen op de tast

Tegenwoordig staan er alleen maar juffen voor de klas op de basisschool. Vlak na de oorlog was de meerderheid nog man. Geleidelijk groeide de verhouding naar een gelijke verdeling. Al zag je dan wel dat de meesters de hogere klassen deden, vier tot en met zes (de huidge groepen zes tot en met acht) en de juffen de lagere klassen. Op de Rijcklof van Goen, school zei je er bijna nooit achteraan, zaten toen ik erop kwam in 1952, drie juffen en drie meesters. Ik kreeg de eerste drie jaar les van juffrouw Van Wijk, die in mijn ogen bijna twee meter was. En de laatste drie jaar van meester Crabbendam, die nog regelmatig in plusfour kwam en stiekem pepermuntjes at. Hij wilde het goede voorbeeld geven, maar kon toch niet van die snoepjes afblijven. In zijn vrije tijd was hij voetbalscheidsrechter en schreef voor het Wiering's Weekblad wel eens voetbalverslagen. Hij was ook apetrots dat zijn Rijcklof van Goen een keer Amsterdams schoolkampioen werd. Een collega van hem was meester Rammelo, die dacht ik heel oud was, want hij droeg altijd keurig een pak met stropdas en had grijs haar. Later bleek dat hij toen nog geen dertig jaar was.

Achter de school was de speelplaats, waar de achterkant van de huizen van de Bornestraat aan grensden, afgescheiden door een hoge houten schutting. Behalve tussen het pompgemaal en het laatste huis was een brede doorgang met een ijzeren hek aan de straatkant. In de lengte van een huis was daar een ruimte waar dingen gebeurden, die ik later pas begreep. In die tijd bleven kinderen nog wel eens zitten, soms wel drie keer (Wim uit de Makassarstraat die later een uitstekende schilder werd). Bij de wat oudere jongens en meisjes bleken de hormonen al aardig op te spelen, die ze dan de ruimte gaven tijdens het speelkwartier in die lange achteruitgang van de speelplaats. Nu snap ik waarom ze daar zo geheimzinnig over deden.
Met vriendelijke groet,
Henk Penseel