Re: Els Moorman

Auteur: Els Moorman

Hans de Groot:
Els, ik ben in de Reinwardtstraat komen wonen toen ik ongeveer 9 jaar oud was en daarvoor zo'n6 jaar in een weeshuis heb gewoond. We kwamen vlak naast jullie familie te wonen en onder Henk Smit, die woonde op twee hoog. Ik was echt een heel verlegen jochie en ik kende natuurlijk niemand in de straat. Op een gegeven moment liep ik moederziel alleen voor de deur, toen ik jouw broer Peter ontmoette. Hij heeft mij echt opgevangen en eigenlijk mijn leven positief veranderd. Dat zal ik nooit vergeten. Nadien kreeg ik meerdere vrienden, waarvan er een aantal in de stukjes over de Reinwardtstraat worden genoemd. LDe meeste verhalen ken ik persoonlijk, zoals over Bassie, de gehandicapte die de rijwielstalling werkte. Jammer vind ik het dat ik niet meer de kans krijg om Peter nog eens te spreken. Zoals je zelf schrijft: hij had het hart op de juiste plaats.Hans de Groot

Hallo Hans, wat ontzettend leuk dat jij ook wat van jou laat horen. Ik wist niet van jouw verleden en zeker niet dat Peter een steun voor jou is geweest. Als verlegen jongen heb ik jou nooit gezien want ik was zelf ontzettend verlegen.Ik vond het vreselijk dat jij ging verhuizen, want wij hadden zogenaamd verkering (eerst jij met Marijke die overigens 12 jaar geleden is overleden, en toen ik). Volgens mij heb ik jou voor de laatste keer gesproken en nog met jou gedanst bij Kompas in de Amstelstraat, dat was denk ik rond 1968.
Ik denk dat jij ook nu in de leeftijd van 60+ bent.Ik hoop dat jij wat vaker schrijft want dit vind ik ontzettend leuk. Ik heb ook al een beetje contact via de email met Jan Jansen, jouw oude bovenbuurman. Hartelijke groetjes en hoop dat jij weer wat laat horen. Els Moorman.

Alle rechten voorbehouden