Zondag aan de Omval

Verteller: Bram Wijnveen
1 Fan
Amstelstation, Zacharias Jansestraat, Omval, Omval & Groene Staart

Een van onze uitjes was op zondag een bezoekje aan Opa en Oma aan de Omval.

 Het blokje huizen waar opa en oma woonden, tegenover het Amstelstation.

Het blokje huizen waar opa en oma woonden, tegenover het Amstelstation.

Alle rechten voorbehouden

Toen ons gezin in de Krugerstraat woonde, kerkten wij in de Rehobothkerk op de hoek van de Zacharias Jansestraat en de Willem Beukelsstraat in de Watergraafsmeer. Onderdeel van het kerkelijk leven was in die periode dat je (als jongen) lid was van de knapenvereniging. Meisjes waren lid van de meisjesvereniging. Aanvankelijk speelde je daar spellen als sjoelen, dammen en schaken en leerde je figuurzagen. Later kwam je op de leeftijd waar er van je werd verwacht dat je een inleiding kon verzorgen over bijbelse- of kerkgeschiedenis. De kerk werd in 1972 gesloopt.

Een van onze uitjes was op zondag een bezoekje aan Opa en Oma aan de Omval, tegenover het Amstelstation dat in 1937 werd gebouwd. Het was er altijd gezellig. Zondagmiddag ging Opa steevast naar de fabriek — Bertels’ Oliefabrieken — waar hij bedrijfsleider was. Hij hield daar kippen en konijnen en die moesten worden gevoerd. Deze beestjes zorgden er tevens voor dat er in de oorlogsperiode altijd wel iets goeds was te eten aan de Omval. Het rijtje huize waar Opa en Oma woonden is gesloopt, evenals Bertels’ Oliefabriek. Op dat terrein staan nu de drie hoogste gebouwen van Amsterdam, de 150 meter hoge Rembrandttoren, de Mondriaantoren en de Breitnertoren. Slechts het bruine café ‘de Omval’ herinnert nog aan de vroegere situatie.

Alle rechten voorbehouden

9217 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Opa en Oma Wijnveen

Opa en Oma Wijnveen

Alle rechten voorbehouden

30 reacties

Voeg je reactie toe
Een bezoeker

maglish_visser@yahoo.com

Het was al toevallig dat ik op deze website terecht ben gekomen maar met verder zoeken kwam ik ook op het gedeelte van de Omval terecht. Heb vanaf m'n tweede levensjaar in de Wetbuurt gewoond. De eerste twee jaar op het Blookerterrein dus aan de Omval. M'n grootouders woonden samen met nog een familie OP het Blooker terrein. Opa en Oma Visser. Bij hen ben ik geboren in 1944. Mijn vader Kees Visser was op transport gesteld en mijn moeder woonde bij opa en oma. Wat een fijne tijd heb ik daar gehad. Een grote moestuin was er en de mannen van de fabriek gaven me regelmatig witte chocolade wat ze maakten. Heb eigenlijk tot m'n zesde jaar elke dag op het Blookerterrein geleefd, want m'n ouders moesten na de oorlog allebei werken om er iets van te maken. Elke avond kwamen ze me ophalen na het eten om op de fiets naar de Wetbuurt te rijden, vergezeld door oma's hond Loekie. Ik zie het nog voor me als de dag van gister. Een herinnering die me m'n hele leven bij zal blijven. Een aantal jaren geleden wilde ik persee het nog eens zien, maar helaas Op de plek van m'n geboorte stond een groot gebouw en richting Wetbuurt allemaal hoge flats. Dus eigenlijk niets meer te zien van dat voor mij zo'n fantastiche stuk.

Een bezoeker

Ariette Wijnveen

Dit is een leuk verhaal en het interessante is dat mijn vader ook Bram Wijnveen heet. Zou er een familieband zijn??

Een bezoeker

Alwin Müller

Inmiddels ben ik er achter gekomen, waar deze huizen stonden: links van de Weesperzijde, nog een stuk voor Blooker.

Een bezoeker

Alwin Müller

Ik kan me de huizen met brug wel herinneren, maar niet precies op welke plek. Kan iemand dat mij vertellen?

Een bezoeker

Martha Wijnveen, dochter van Bram Wijnveen en dus kleindochter van deze opa en oma

Wijzijn in maart 2005 op deze plek, het geboortehuis van mijn vader (Bram Wijnveen, geb. 1920) geweest. Hij herkende er inderdaad helemaal niets, wat een fantasieloze kille bedoening is de Omval geworden. Groeten aan alle familieleden van Martha Wijnveen

Een bezoeker

Joop Jansen (geb. 1932)

Ik woonde zelf in de Reaumurstr en mijn schoolvriendje Nico Schaefers, die helaas door een auto-ongeluk in 1943 om het leven is gekomen en waar ik nog steeds een bidprentje van heb, die zijn opa woonde ook in het laatste huis van dat blokje woningen. Nico zelf woonde op de Weesperzijde in de Wetbuurt. De familie is na dat ongeluk verhuisd. J.J.

Visitor

Truus Huizenga Kuilman (kleinkind van mevr v.d. Berg)

Zelf heb ik na onze terugkomst uit Indïe van januari 1946 tot juni 1948 met mijn ouders, broers en zus op Omval 36 ingewoond bij mijn Oma van den Berg. Opa en Oma Wijnveen waren voor ons Tante Grada en Oom Bart, schatten van mensen. Met het leren schaatsen in 1947 vlak voor Oma's huis werden we geprezen en verwend met iets lekkers! Ze stonden altijd klaar om te helpen, mijn Moeder heeft zelfs bij hen een poosje op het bovenkamertje gebivakkeerd toen ze ziek was, bij Oma was het propvol! De zolderkamer boven heb ik vaak voor gestaan om naar de treinen te kijken die het Anstelstation binnenreden. Een plaatje om blij mee te zijn, heel erg bedankt.

Visitor

Nancy Wijnveen, dochter van Abraham Wijnveen en Martha Dogger

Wat een leuk verhaal om te lezen. De foto van de omval had ik nog niet eerder gezien. Verrassend om mijn opa en oma tegen te komen op internet.

Visitor

Jennifer

Ik kreeg deze link van mijn achternicht. Wat leuk om te lezen en de foto's erbij te zien. De foto onderaan (mijn overgrootouders) heb ik aan de muur hangen.

Visitor

Taeko

Ook deze plek komt mij nog zeer bekend voor, van zo rond 1960. Volgens mijn herinnering was hier schuin tegenover een stukje land tegen de spoordijk aan waar allerlei pluimvee werd gehouden zoals kalkoenen en kippen. Wij kwamen er veel langs onderweg naar het industrieterrein waar de Maple Leaf kauwgomfabriek staat. Daar stond altijd wel een raampje open waar we snel wat pakjes ' organiseerden' en gauw ons verdekt opstelden bij de Fiat garage waar de vader van mij vriendje uit die tijd portier was. Op de terugweg naar de Transvaalbuurt gingen we dan langs het spoor waar je onder een tunneltje midden in het weiland nog een soort bunker onder had zitten. Daarvandaan hadden we de keus via de Omval of via Duivendrecht richtig eigen buurt te gaan, maar altijd gingen we dan langs de sportvelden bij Jos waar achteraan nog een speelplaats was met zandbak met wat grote boomstammen daarin.
Ook hier gaat mij herinering steeds verder op hol dus ik stop weer even om mij gepijnigd brein ff te laten rusten en op andere plekken ook nog te kunnen reageren. C U