Wagenaarstraat 19

Kleurrijke figuren in de Wagenaarstraat 4

In de wagenaarstraat 2 huizen naast mij woonde de bekende schrijver en historicus Dick Dreux.In mijn jeugd was deze schrijver nog niet zo bekend. Wel is mij bij gebleven dat de familie Dreux wat op zich zelf leefde en met weinig andere bewoners contact hadden.Leuk was het wel altijd als de Hr Dreux van zijn werk thuis kwam,en zijn hondje door zijn vrouw werd los gelaten en hem blaffend te gemoet rende en dan in zijn bek zijn tas droeg. Ook als de krantenbezorger de straat in kwam liep het beestje naar de man toe en nam de krant in ontvangst en bracht deze naar zijn baas.Bekende boeken die Dick Dreux heeft geschreven en ook nog steeds vraag naar is zijn o,a Jan Volckertszoon,De Boekaniers,en De Stormvogel van Edam.Dick Dreux leefde van 1913 tot 1978.

Kleurrijke Figuren in de Wagenaarstraat 3

Ik woonde op nr 18. De Fam. G.de Vos op nr 20 zij hadden 2 zonen Gerrie en Jan de Vos een sport familie in hart en nieren. De vader (voor mij Ome Gerrit) was een doelverdediger van de voetbal vereniging T.O.G. geweest die na zijn cariere ook trainer werd van T.O.G. Ja u zult het niet willen geloven hij werd zelfs Trainer van een voetbalclub in Brailie. Zijn oudste zoon Gerry werd voetballer bij het Amsterdamse T.O.G. Hij volgde de voetsporen van zijn vader. In zijn nadagen kwam hij uit voor D.V.A.V.in Diemen. Daar heb ik nog tegen hem gespeelt hij in de spits en ik als laatste man van A.V.V.ANIMO. Jan de Vos ging in de Bokssport en had daar veel voor over. Als hij iets te zwaar was in zijn gewichts klasse het Weltergewicht dan pakte vader (Ome Gerrit) de fiets en liet Jan er kilometers achter aan lopen om af te trainen en zijn conditie op peil te houden. Ik was een aantal jaren jonger als de gebroeders de Vos.Ik kan mij ook nog heel herinneren dat ik met andere jongens in de straat recht tegen over hun huis, aan de overkant tegen de gevel aan stonden te kijken naar een partijtje sparren tussen de broers. Jan zijn inzet voor de Bokssport bracht hem uiteindelijk tot Neerlands Kampioen in het Weltergewicht. Voor mij was dit een sport familie en ook geweldige mensen om die als buren gehad te hebben.

Kleurrijke Figuren in de Wagenaarstraat 2

Co Prins. Voetballer in die tijd, met een goede techniek, en iemand die moest en zou winnen. Hij woonde in die tijd in de Wagenaarstraat op nr 31, ik op nr 18 schuin tegenover hem.Tijdens een partijtje voetbal op straat kon hij al heel gemeen zijn,en hij op Zondag ook bij zijn vereniging etaleerde. Als technische voetballer had hij dat beslist niet nodig om te doen.In zijn AJAX periode ging hij om met Sjaak Swart (ook ex O.V.V.O.) en Bennie Muller.In die tijd hadden zij alle drie een Vespa scooter en zag je ze vaak in de straat. AJAX trainer Rinus Michels controleerde wel eens op zaterdagavond of Co wel thuis was op een bepaald tijdstip en niet was stappen. Michels had ook liever dat ze niet meer op hun scooters reden. Neerlands Top Scheidsrechter (die ook nu nog een absolute topper geweest zou zijn) stuurde in een wedstrijd van AJAX Co Prins eens na een smerige overtreding,en aanmerking op de leiding voor een vol Ajaxstadion van het veld.Na afloop van de wedstrijd stond Leo Horn de Pers te woord over het uit het veld sturen van Co Prins en sprak de volgende zin uit,,Een speler als Co Prins mag niet eens mijn vuilnisbak buiten zetten. Het geen de volgende dag in vele dagbladen stond vermeld.Na zijn loopbaan bij AJAX zocht Co zijn heil bij Kaiserslautern waar hij zijn vrouw leerde kennen.Daarna probeerde hij het nog eens in Belgie en eindigde in een cafe in Antwerpen waar hij in 1978 tengevolge van een hartaanval overleed op een nog zeer jonge leeftijd van nog geen 50 jaar. Triest voor zo,n kleurrijk figuur uit de Amsterdamse Wagenaarstraat.

Kleurrijke figuren in de wagenaarstraat

Een van die figuren was Joop Angelbeek wonende op nr. 17 3e etage.
Het was een man die geweldig kon liegen. Kort na de 2e Wereldoorlog vertelde hij aan mijn grootvader dat hij in het verzet had gezeten. Een Engels vliegtuig in de jaren lande in de Wagenaarstraat en pikte hem daar op voor een spionage vlucht boven Duitsland.
Ook vertelde hij dat hij in 1928 had meegedaan aan de Olympische Spelen in Amsterdam. Mijn grootvader hoorde het allemaal aan maar geloofde er niets van. Toen mijn vrouw in de jaren '70 bij een ziekenfonds kantoortje in de 2e Oosterparkstraat in de rij stond en hij ook hoorde zij hem zeggen tegen een andere persoon dat hij met vakantie was geweest in Noorwegen. Tegen ons had hij reeds eerder verteld dat hij in Bakkum met vakantie was geweest. Een groot fantast dus. Wel moeten wij hem nageven dat hij ondanks zijn verhaaltjes een gezien persoon was en vele kinderen uit de straat heeft leren zwemmen in het Sportfondsenbad Oost.

Wim de Waal