Er is nog iets geweest voor dat de band Black Zorros een feit was. Dick Ridderhof en ondergetekende zijn op een gegeven moment gaan praten over muziek maken. Dick zat bij mij op de Watergraafsmeerschool. Natuurlijk gingen wij de shadows kopieeren, er ontbrak alleen een bas.
Een band (de naam ben ik kwijt) die ik kende speelde Zuid Amerikaanse muziek. Daar was een bas over en dat was een theekist met stok en een touw. Bij mij thuis mocht het gevaarte niet staan en werd de buurvrouw (Mevr. Niesing) in geschakeld. De theekist bas heeft daar in de schuur gestaan met gevolg dat hij zo krom trok als een hoepel en bij de vuilnisbak belande. Onder leiding van de vader van Dick Ridderhof werd er intussen druk geoefend.
Op dat moment kwamen de broertjes van Beren in beeld. Ik werd gewogen en bekeken en meedegedeeld dat het niks met mijn gitaarspel was. Moest ruimte maken voor de broers van Beren en dat was voor mij niet leuk. Maar goed, einde muziek op dat moment. De Black Zorros speelde ook in het zaaltje van cafe ????? in DIemen, op de zaterdag avond. Daar hebben wij veel plezier gehad. En voor de Vana meen ik op de Brink in Betondorp op een kar.
Later ben ik met gitaar de Blues gaan spelen en tot op de dag van vandaag kan ik mij daar helemaal mee vermaken. In Blues cafe's en met jammen op allerlei sessie. Uiteindelijk is muziek spelen een van de mooiste dingen die een mens kan meemaken. Maar dat wisten wij toen al!!!!
gr.
Ron Gerritse