M'n opa was kok op de grote vaart en zijn dooddoender was: "Ach, jongen; weet jij veel!" Mijn beste vriend was Gerrit Huenders uit het eerste blok in de Fahrenheitstraat vanaf de Vaart, en ook hij koos het ruime sop. Uit Japan en Singapore nam hij altijd 45-toeren plaatjes mee die in Europa pas maanden later te krijgen waren, waardoor de nieuwste Presleys, Hollys en Hayleys altijd nét even vroeger door de Wetbuurt klonken als in bij voorbeeld de Indische buurt. Ook in Frankendael werd hiervan geprofiteerd, waardoor de Indische buurt haar gram kwam halen, want ook op hún meisjes werkte die muziek als een magneet. Tot in het Amstelstation was het hommeles geblazen, behalve als Gerrit aan wal was, want die had in het Verre Oosten kunstjes geleerd die onze indische buren nog niet kenden. Toen de rust eenmaal was weergekeerd kwam er meer ruimte voor levende muziek en konden de hangjongeren van het Amstelstation zich ten volle ontplooien. Van Apron Strings tot Shaking Tigers, met bij deze laatste zo nu en dan een gastoptreden van een zanger die de Engelse taal van een geheel eigen dimensie voorzag, maar het desalniettemin UITSTEKEND deed bij de vrouwtjes....