Soms lees ik al die mooie verhalen nog eens door, waaronder dit. Wij hadden ook een buurvrouw die kippen hield. Ze heette Spijkerman, het was een vrouw met een enorme 'voorgevel' en daarom noemden we haar : mevrouw Tafeltje Dekje. Ze woonde in de Karimatastraat en wij in de Baweanstraat, maar onze tuinen grensden aan elkaar. Nog nooit last gehad van de kraaiende haan, het hoorde gewoon bij de omgevingsgeluiden.
Tafelresten (kan nooit veel geweest zijn, want we aten als wolven) gingen naar de kippen en wij aten altijd verse eieren.
Ook gelezen over de dubbeltjesarmbanden. Als meisje van een jaar of 10 had ik er ook zo een. Ik mocht het alleen dragen op zondag en laat ik het armbandje nu tijdens een wandeling met mijn ouders verloren zijn! Waarschijnlijk bij de volkstuintjes aan het zwarte weggetje. Ik heb vreselijk op mijn duvel gehad, maar wat kon ik er nu aan doen? Het waren van die bol-gemaakte dubbeltjes. Ik heb er nog vaak aan gedacht, wie zou het armbandje ooit gevonden en gedragen hebben?