Gereformeerd zijn in de Indische Buurt

Verteller: Betty Roubos
Ceramplein, Funenkade, Indische Buurt

Bij molen ‘De Gooijer’ herinnert alleen de Funenkade aan de plaats waar de kerk ongeveer stond.

 De Funenkade (2004) met uitzicht op de Indische buurt. Hier stond ooit de Funenkerk dat bezocht werd door de gereformeerde bewoners van de Indische buurt.

De Funenkade (2004) met uitzicht op de Indische buurt. Hier stond ooit de Funenkerk dat bezocht werd door de gereformeerde bewoners van de Indische buurt.

Alle rechten voorbehouden

De moeder van Betty werd in 1916 geboren in de Czaar Peterstraat. Zo’n keurige Amsterdamse winkelstraat met rijzige huizen. Er bestond een grote binding tussen dit deel van Kattenburg en de Indische buurt. Misschien kwam dat door de gereformeerde Funenkerk die precies tussen beide buurten in lag. De ‘doleantiekerk’ werd met giften gebouwd na de afscheiding in 1886 van de Nederlands Hervormde Kerk en op 28 juli 1889 in gebruik genomen. Betty heeft nog een boekje van het 75-jarig bestaan van de kerk dat ‘Herinneringen aan en rondom de Funenkerk’ heeft. Architect Tjeerd Kuipers bouwde dit kerkgebouw met indrukwekkende bogengalerijen. Het leek wel een kathedraal. Maar bij molen ‘De Gooijer’ herinnert alleen de Funenkade aan de plaats waar de kerk ongeveer stond. Het gebouw is in 1973 gesloopt. Gereformeerden uit de Indische buurt vormden de kerkgemeenschap. Ook Betty ging als kind naar deze kerk en zij trouwde er. De kerk had zelfs een bijgebouw in de Tweede Atjehstraat. Zij vertelt verder over de buurt van haar jeugd: "De Indische Buurt heb ik ervaren als een echt buurtje. Je wist alles van elkaar. Er werd op je gelet. Bij een trouwerij of een begrafenis of wat dan ook, de hele straat was erbij betrokken. Waagde je het bijvoorbeeld op 4 mei bij de dodenherdenking door te lopen, dan werd je achteraf zowat gekielhaald. De dodenherdenking op het Ceramplein was een echt buurtgebeuren." Dat is begrijpelijk want in het herinneringsboekje van de Funenkerk staat over de jodenrazzia’s rond het Muiderpoortstation in 1942: "We ervoeren van heel dichtbij de orgie van het goddeloos régime.

 De Funenkade toen de Funenkerk er nog stond.<br />Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

De Funenkade toen de Funenkerk er nog stond.
Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden
 Een oude foto van de Czaar Peterstraat: door de Funenkerk bestond er een grote binding tussen dit deel van Kattenburg en de Indische buurt.

Een oude foto van de Czaar Peterstraat: door de Funenkerk bestond er een grote binding tussen dit deel van Kattenburg en de Indische buurt.

Alle rechten voorbehouden
 Molen de Gooijer aan de Funenkade (2004)

Molen de Gooijer aan de Funenkade (2004)

Alle rechten voorbehouden
 Het herdenkingsmonument op het Ceramplein in 2004: nog altijd wordt hier op 4 mei herdacht.

Het herdenkingsmonument op het Ceramplein in 2004: nog altijd wordt hier op 4 mei herdacht.

Alle rechten voorbehouden
 Het herdenkingsmonument van en voor  Karel Appel bij Muiderpoortstation (2004)

Het herdenkingsmonument van en voor Karel Appel bij Muiderpoortstation (2004)

Alle rechten voorbehouden

Alle rechten voorbehouden

13882 keer bekeken

41 reacties

Voeg je reactie toe
Visitor

Henk Penseel

Dineke, een leuk en goed onderbouwd verhaal met eigenlijk een fout onderschrift onder de foto. Want je kijkt vanaf de brug op de eerste huizen van de Zeeburgerdijk en niet de Indische Buurt. Die begint eigenlijk pas achter het spoor. Gek genoeg begin je te tellen bij de huizen links, die drie ramen aan de zijkant hebben en drie aan de voorkant. Mijn oma en opa woonden op nummer drie (twee hoog boven het café) met de ingang aan de kant waar de tram rijdt. Zij hadden drie ramen voor en slechts één aan de zijkant, dat eigenlijk alleen een raampje aan de bovenkant omdat de rest dichtgemetseld was. Als je de trap op kwam, had je in het halletje links de wc en rechts pas de ingang van het huis. Je moest dus altijd je huis uit om naar de wc te gaan. Deed je de huisdeur open, dan stond je meteen in de keuken. Binnenin links een deur om naar de huiskamer te gaan en via de schuifdeuren kwam je in de alkoof die als slaapkamer diende. Mijn oma en opa hebben er tientallen jaren met plezier gewoond. Voornamelijk door het uitzicht. Er stonden twee zware leunstoelen voor het raam van waaruit ze heerlijk alles konden overzien. 's Middags bijvoorbeeld de hordes werknemers die van Werkspoor kwamen of inderdaad 's zondags als de kerk in- en uitiep.