Op 6 september 1928 werd de synagoge op de Linnaeusstraat ingewijd. In 1962 werd het weer afgebroken om plaats te maken voor het modern flatgebouw dat nu naast het (nu ook alweer verlaten) politiebureau Linnaeusstraat staat. Iets verderop staat nu het nieuwe politiebureau Linnaeusstraat. Ik herinner mij nog dat er op het grasveld waar het politiebureau nu staat een circus was. Ik ging daar, aan de hand van mijn vader, naar de wilde dieren kijken.
In het boekje ‘De Transvaalbuurt, een geschiedenis vol idealen’ staat veel over joodse zaken geschreven. Zo woonde de beroemde joodse arts Ben Sajet op het Pretoriusplein. Hij vertelde dat het in 1912 zo stil was dat als er iemand voorbijkwam zijn vader aan zijn moeder vroeg: "Saartje ga eens kijken, er komt iemand voorbij." Ook was het uitzicht zo dat je vanuit je huis in de Pretoriusstraat tot aan de Weesperzijde kon kijken. Monne de Miranda, een belangrijke wethouder van de SDAP, woonde in de Pretoriusstraat. Eerst op nummer 48-huis en daarna op nummer 71 3-hoog. En de schrijver Theo Thijssen woonde in 1917 naast De Miranda en later in de Laing's Nekstraat op nummer 34; twee huizen naast waar ik ook gewoond heb. En was in die tijd ook een Talmoed Toraschool in de Kraaipanstraat.
Ik denk wel eens: hoe zou Amsterdam er nu uitgezien hebben als er geen Tweede Wereldoorlog geweest was? Ikzelf ben geboren in 1951, zes jaar na die verschrikkelijke tijd. Maar wat is zes jaar eigenlijk als je je bedenkt dat de eeuwwisseling inmiddels ook alweer zes jaar geleden is?
Zes jaar na de oorlog
Soms denk ik: hoe zou Amsterdam er nu uitgezien hebben als er geen Tweede Wereldoorlog was geweest?
7502 keer bekeken