De raampen werd uit de geprofileerde raamlijst gewrikt, en bleef aan zijn kettinkje hangen . Een moeder pakte de raamgrepen vast ,kromde haar rug, en kon zo met luid gekreun het schuifraam openen tot aan het derde gaatje in het kozijn, in dat gaatje werd dan (na enige moeite) de raampen bevestigd en zo werd het raam op zijn, raam staat open stand gehouden! Eerst stak de moeder haar met krulspelden verfraaide hoofd naar buiten, daarna volgden twee op dijen lijkende armen, en deze werden in de vensterbank geplant ter ondersteuning van haar te zware borsten! En nu begint het bijna dagelijkse tafereel...De moeder opende haar mond, nam een flinke hap lucht en galmde....Alie...!!! Alie... !!! En zodra Alie naar boven keek, stak de moeder haar heen en weer bewegende wijsvinger in haar nog steeds geopende mond!...Ah, mam...nog heel even ,riep Alie. Nee...! nu onmiddellijk boven komen, of ik kom je halen en dan zwaait er wat voor je....! Inde rest van de straat werden nu ook andere ramen geopend, met de daarbij behorende moeders die de namen van hun jonkie's blèrend de straat in gooiden...! Het was dus niet echt stil op straat! Tja... zo ging het vroeger tegen etenstijd!!! Tegenwoordig word ik ook nog geroepen, maar Ouwe Jelle komt niet, want "Tafeltje dek-je" komt naar mij toe!!... Zo, eerst eten en dan lekker liggen!...