Iedere dag rond drie - vier uur kwam Flip op klompen, met zijn bakfiets, de Ploegstraat in. Het was in de jaren vijftig. Flip kwam de kranten halen die hij rondbracht in Betondorp. Hij haalde deze, net als de andere bezorgers, op bij het Parool-agentschap van mijn moeder die in de Ploegstraat op de hoek van het Onderlangs een sigarenwinkel had. Het verhaal ging dat hij na de oorlog van ver uit Duitsland lopend terug is gekomen naar Amsterdam. Hij zou deze voettocht ook op klompen hebben volbracht, waarna hij geen gewone schoenen meer kon verdragen. Naast het rondbrengen van een dubbele wijk kranten exploiteerde hij samen met zijn zus een wasserij. Zijn zus deed de was en Flip het ophalen en bezorgen.
Het was in de tijd dat er nog bijna geen televisie was. De mensen waren meer dan nu afhankelijk van de krant. Als service had Het Parool bedacht om de uitslagen van de Tour de France aan te plakken op de agentschappen. Daartoe werd de uitslag ’s middags doorgebeld naar het agentschap. Wij moesten deze uitslagen op grote papieren vellen schrijven die dan buiten kwamen te hangen. Dit was meestal een karwei voor ons, de zonen Nieuwstad, die trouwens ook de 'vergeten' abonnees de kranten na moesten brengen. Soms ver achter in Diemen of Duivendrecht.
Een andere activiteit was een agentschap van de 'algemene spaarbank voor Nederland', de huidige asn-bank. Als vakbondslid wilde moeder meewerken aan het uitbouwen van deze nieuwe spaarbank, een initiatief van het NVV. Tussen de winkel en de woonkamer werd door een bevriende klusser een loketje getimmerd want de geldkist mocht niet in de winkel staan. Via dit loket werden de transacties uitgevoerd. De biljetten gingen in de geldkist, die 's avonds in de muurkast verdween, tussen de borden en de kopjes.
