De oude synagoge aan de Linnaeusstraat, op de hoek met de Polderweg, heb ik helaas niet meer meegemaakt. Maar mijn vader en broer gingen hier altijd naar ‘sjoel’ totdat deze werd gesloten. Het gebouw was, gezien het gedecimeerde aantal Joden in Oost en Watergraafsmeer, veel te groot geworden. Aan de andere kant van het spoorwegviaduct kwam aan de Linnaeusstraat een nieuwe, veel kleinere synagoge waar ik als kind al kwam. Hier ben ik ook bar mitswa (kerkelijk meerderjarig) geworden.
Tot 1995 kon deze kleine sjoel — waar nu Lowie Kopie zit — nog met moeite blijven bestaan, mede dankzij de inzet van mijn broer en mij, en dankzij de weinige sjoelbezoekers die onze buurt nog telde. Helaas viel ook voor deze synagoge het doek, er waren te veel Joodse mensen in de buurt overleden of naar elders vertrokken. Maar ik koester nog altijd de vele onvergetelijke herinneringen aan deze voor mij bijzondere plek, als Joodse inwoner van de Watergraafsmeer.
Dit verhaal won de tweede prijs van een prijsvraag die het stadsdeel Oost/Watergraafsmeer in 2006 uitschreef. De vraag was welk gebouw was afgebeeld (dat was de oude synagoge) en welke herinneringen mensen daaraan hadden.
