Leuk die verhalen over de 7 kamers wij, de jongens van de 1e Eltheto school kwamen er ook regelmatig. Ook steentjes naar beneden gooien door de roosters. Aan gezien wij niet als bende er naar toe trokken maar als een groep school vrienden hebben wij er nooit geknokt. Een oom van mij werkte bij de spoorwegen als timmerman en hij vertelde mij later dat de kamers in alle tunnel dienden als droog kamers voor de tunnels. Ome Piet Goudriaan was ook de gene die in de Rietlanden de gedenkplaats van Keesje,die de oorlog was omgekomen. Omgekomen door kogels van de Duitsers terwijl hij kooltjes zocht voor zijn moeder. Jarenlang heeft hij deze plek onderhouden de plek was bij de kolen loodsen en tussen de spoorrails. Ome Piet woonde in de Madurostraat, hij kon heel goed zingen, opera,s en had een heel hoge stem. Hij had 2 zoons en 2 dochters Rob en Peter, Willie en Jopie. Als jongen zijnde zochten wij in de Rietlanden naar Carbid en Bamboe om er pijl en boog van te maken en vliegers. Het Carbid gooiden we op het Ceramplein in de straat putten, water er overheen en lucifer er in en knallen maar. Verder op, op het plein vlogen de deksels van de putten. STOM HE. Ook hebben we eens een hele hijs hout uit het water gevist, helemaal naar huis gesleept tot aan 3 hoog aan toe. De volgende dag kwam de politie bij ons thuis ik moest de hele handel weer naar beneden slepen en naar het politie bureau in de Riouwstraat slepen. Helaas geen kachelhout. Jammer van die hijs tengels, volgens de politie was het diefstal ook al vond je het in het water. Gelukkig volgde er geen straf. Wie weet er nog dat er de jaren 1954 eenden waren achter de tuinen, omringd door de 1e Ceramstraat ,Javaplein, Javastraat, Ceramplein tot het poortje, allemaal Eenden kooien waren, met veel loslopende Eenden, die Eenden maakte veel lawaai en het stonk er ook vaak. die Eenden waren eigendom van de huisbaas Bruisma, na veel klachten van de bewoners heeft hij ze weggehaald. Als tegemoetkoming heeft de Hr. Bruisma het clubhuis geschonken en dit werd later de Vereniging Ceramplein 40-45. Er werden daar in die tijd nog stomme films gedraaid door Ome Jan Douw zijnde de voorzitter van die vereniging. Voor een dubbeltje wat een moordtijd. Haast zou ik Sinterklaas vergeten met de 2 pieten o.a. mijn latere vrouw Magda de andere piet was de vrouw van Sinterklaas. Latere voorzitters waren de Hr Erisman met dochter Gonnie. Voor dat de films gedraaid werden was het altijd dringen bij de deur om binnen te komen. Ome Piet Goldstein heeft vele jaren het film toestel bediend. Ook was er een figuur zaagclub, veel zweef vliegtuigen heb ik er en mijn vrienden er gebouwd. Ook was er een ballet club onderen leiding van Yvonne Esweiler zij is later meen ik in Wenen een bekende danseres geworden. Ook kwam er een toneel vereniging de uitvoering hiervan gebeurde in het Bavohuis , o.a. het toneel stuk Donderdag de 12e nee vrijdag de dertiende. Zangeressen waren er ook bij ,ik dacht Willie de Vries, Rina Keverkamp, haar vader had een meubel stof veerderij in de Celebesstraat en ene Ellie. Maantje luister eens goed en in Alaska op de witte vlakte rijd een slede over sneeuw en ijs het zijn Jurgen en Leila zij houd van hem en hij van haar als de avond valt houden zij de wacht zacht zegt zij lieve Jurgen en hij zegt zacht mijn Lei la La Fijne tijd. Later is er een 5 Mei herdenkings boom geplaats voor de jaarlijkse Dodenherdenking op het plein aan het einde van de 1e Ceramstraat. Wat een fijne herinneringen aan mijn buurtje.
Dit verhaal is een reactie op het verhaal : Een geheim avontuur
Door de redactie is het als afzonderlijk verhaal geplaatst.
De foto's komen van het Stadsarchief Amsterdam
