Marie-José Wouters schrijft over de rijschool in de Palembangstraat. Deze heeft er gezeten tot 2-3 jaar terug! Ik brak er mijn hoofd wel eens over. Wat zat daar toch? Door de lamellen in de etalage was een vergeelde ruimte te zien met een tafel, stoel en wat archiefkasten. De antieke kartonnen voorbeelden van verkeersborden schetste een verhaal van een oudere persoon met een hobby en een daarbij horende karige verzameling. Later lag deze verzameling ineens slordig rondom de ondergrondse vuilnisbakken. De vergeelde lamellen, dozen met antieke rotzooi en vuilniszakken waar de kartonnen verkeersbordjes uitgegleden waren. Het einde van een levensverhaal.
De etalage zit nu permanent dicht. Uit buurtpraatjes heb ik begrepen dat er een stel woont wat fotograaf is (op één of andere manier klopt dit wel bij de grote vierkante Volvo waarin ze rijden). Vermoedelijk uit dezelfde bron heb ik begrepen dat de oude man van de rijschool inderdaad overleden is.
Dit stukje Indische buurt verdwijnt trouwens voorgoed over 3 maanden. Het blok waarin de rijschool zat en ik nu nog woon wordt in september gesloopt.