Toon van Diemen

Beste Joop, Het is leuk dat ik opeens een bericht kreeg dat je op zoek bent naar mij. Ik heb een aantal verhalen gelezen en de herinneringen kwamen weer naar boven. Wat een tijd was dat he! Wim Meulenbrug is nog steeds mijn vriend en we zien elkaar elk jaar wel een paar keer. Wim heeft geen zus die Willie heet, maar Gerda (inmiddels overleden) en Jenny. Weet je nog dat bij Bertels oliefabriek waar een tank lijnolie was leeggelopen in het water en dat iedereen met lepels en ketels de olie uit het water haalde. Bij de Omval waar de Rijnaken volgeladen lagen met blokkies turf en hout, wij trokken deze dan van de boten af met een stokje en een spijker en trokken het dan in het water. Dan haalde we het eruit, deden het in zakken en brachten het naar huis. Als er geen boten waren, dan klommen we met zijn 5-en (Wim Meulenbrug, Jantje Willemsen, Karel Dammers, 1 naam ben ik even kwijt) over de schutting van Bertel waar de Duitsers al het hout en turf hadden opgeslagen. Dit hout en turf werd door de Duitsers gebruikt voor de generators van hun auto’s. Wij gooide het hout en de turf dan over de schutting en op een gegeven ogenblik kwam er een Duitser te voorschijn en toen klommen we gauw weer over de schutting. Alleen Jantje Willemsen die werd gepakt. Hij moest toen om de heuvel rondlopen en kreeg stokslagen. Ik zal wat meer herinneringen op papier zetten en vragen of mijn dochter dat de volgende keer mailt. Veel groetjes van Toon.