Nog even verder borduren op de naam Kloot. Zo zijn er heel wat anekdotes te vertellen. Toen opa Kloot jong was en nog matroos, moest hij bij de majoor komen welke hem zijn naam vroeg, op zijn antwoord "klootmajoor" werd deze kwaad en stuurde hem naar de kapiteit, ook daar antwoordde hij op die vraag met "klootkapiteit". Ja ze moesten het wel accepteren. En mijn vader werkte bij het Vrije Volk en had een boze klant mevrouw Zak aan de telefoon. Op de vraag van de vrouw met wie ze had gesproken zei mijn vader "met Kloot mevrouw Zak", mevrouw Zak wilde meteen de baas spreken die kon alleen maar meedelen dat meneer Kloot de waarheid (nee niet de krant) sprak. En dan mijn moeder die haar paspoort wilde ophalen. Ze moest even wachten en zou opgeroepen worden, de ambtenaar had haar paspoort in handen, keek de ruimte in en riep: "ja, die mevrouw daar..." en wees naar mijn moeder.
Laatst hoorden twee mensen die naast mij zaten mijn man aan een loket zijn naam noemen en ik zat achteraf even te wachten. Het echtpaar (wat ouder) naast mij wist niet dat ik erbij hoorde. "Jee je zult zo maar heten, ik zou het maar laten veranderen", zei de een tegen de ander. Ik vroeg aan hen wat ze dan voor naam dat dan zou moeten zijn, wat kan je daar nou van maken?. "Nou," zei de man, "vroeger had je Andre Kloos, volgens mij heette die ook Kloot en Kloos is toch een nette naam." Ik zei dat Kloot ook in principe een nette naam is alleen de mensen hebben er een andere betekenis aan gegeven. Kloot betekent eigenlijk de aardbol oftewel de aardkloot. Ze keken me met grote ogen aan begrepen dat ik bij die Kloot aan het loket hoorde. Ik zei nog lachend tegen hen "die rode kleur staat u goed" hoort een beetje bij de kleur van mijn oom Andre Kloos. Gelukkig hadden ook zij gevoel voor humor.
Mevrouw Maste heeft intussen de diploma's van mijn vader opgestuurd, namens de familie hartelijk dank hiervoor.