Jaap Massink:
hennie voorloop:wat ik jammer vind is dat ik weinig terug vind over de javastraat voor bij het javaplein (badhuis) Ik woonde met mijn ouders op nr 156 vanaf 1957 boven polderman en tegen over de groenteman en melk boer en er waren nog meer winkels natuurlijk niet zo als in de winkelstraat wie weet nog iets uit die tijd
Re: De stille Javastraat.
Beste Hennie Verloop, ik zag je oproep en misschien heb je wat aan deze informatie. Ik ben in mei 1943 geboren in de Javastraat 190''', heb daar gewoond tot 1950 en heb intensief op straat gespeeld, zodat ik nog wel wat winkels weet. De on-even kant: Lederhandel Java, verkocht koffers, leren riemen e.d.m.. Daarnaast de cafetaria/ijssalon van tante Jopie Jordens, wat verder Slagerij v.d. Meer, dan melkboer Beem en groenteboer Maarten Lek. Na de Gorontalostraat op de hoek een tabakswinkel. Daarnaast de snoepwinkel van L.W. Pisa (wie kent Annie Pisa niet?) Verder herenkapper van Wijngaarden, daarnaast drogisterij Westerveld en een kledingherstel bedrijfje. Dan ook nog een soort kantoorboekhandel de Jong en aan het eind, bij de Soembawastraat op de hoek de kroeg van Gijs de Rooij. Nu de even kant. Op de hoek vanaf het badhuis: Radio Repa, bakkerij Heinkens, een filiaal van supermarkt Kanger (tobt niet langer, koopt bij Kanger, was hun leus,) dan kolenboer Polderman, en voorbij het poortje dacht ik, een technisch bureau. Aan het eind, hoek Soembawastraat groenteboer Besemer. Dit waren ze dan. Misschien heb ik er een overgeslagen. Zelf woon ik sinds 1971 niet meer in Amsterdam. Voor mijn werk ben ik toen naar Maastricht verhuisd, heb daar 21 jaar prettig gewoond en toen voor het werk verhuisd naar Amersfoort, waar ik alweer 20 jaar met plezier woon. We komen af en toe nog wel in Amsterdam, ook door mijn buurtjes, maar dat doet pijn. Al die veranderingen. Je kunt er buiten de zondagen niet eens doorheen lopen, want overal staan die gehate parkeermeters, zelfs aan het einde van de Valentijnkade bij het voormalig Shell-terrein. Belachelijk! Het enige dat niet zo is veranderd, is het heerlijke Flevopark. Daar wandel ik dan weleens op een zondag met mijn vrouw Tonnie. Wat een avonturen heb ik daar als kind beleefd. Fantastisch. En ook het Jodemanussie was altijd spannend. Ik stop nu en hoop dat je iets een deze informatie hebt. Groetjes, Jaap Massink.
In dat stille stukje zat aan de even kant tot, ik denk, ongeveer 1950 bakkerij Besseling. Dat was mijn opa. In de oorlog drukte hij stiekem meel achterover en deelde dat dan uit aan de meest armen in de buurt. Mijn ouders, Netty Besseling en Jan Steeman, hebben elkaar daar in de bakkerij tijdens de oorlog leren kennen. Mijn vader kon bij mijn opa in de bakkerij onderduiken zodat hij niet terug hoefde naar Duitsland om daar te werken. De fam. Reneman, van loodgietersbedrijf Reneman op het Javaplein, zorgde voor valse papieren. Mijn moeder heeft vanaf 1958 tot (ik denk) 1972 bij Banketbakkerij Gravesteijn, gevestigd in het andere deel van de Javastraat, gewerkt.