Jan-Willem Kunnen

Sarina, dank voor je reactie. Misschien kun je Marja Koestal ("name does ring a bell") verleiden om ook een reactie te plaatsen? Deze plek wordt steeds leuker!
Inderdaad is mijn moeder ook meegeweest met het schoolreisje naar Vledder - sterker nog: ikzelf ben ook meegeweest. Want hoewel ik twee klassen lager zat, mocht ik mee omdat ik bij ontstentenis van mijn moeder anders zonder verzorging zou zitten... (er werd in die tijd nog vrij algemeen aangenomen dat vaders daartoe niet in staat zouden zijn.) Wat de winkeliers betreft: ik ben de naam vergeten van de melkman die volgens mij tot in de jaren zeventig aan huis kwam.
Ruud Bianchi (de zoon van) zat ook bij ons op school en ook op de middelbare school (Van der Waals) heb ik nog met hem in de klas gezeten. De in mijn verhaaltje genoemde professor Kistemaker woonde in de Bolkstraat (zodoende waren we via onze achterbalkons "op zwaaien"). En ach ja, het Landje (mag volgens mij best met een Hoofdletter geschreven worden!) - op onze jeugdherinneringen is rücksichstlos een verzorgingstehuis gebouwd. In de buurt is trouwens overal met weinig gevoel voor nostalgie huisgehouden. Die prachtige stalen ramen bijvoorbeeld (die zomer en winter voor windkracht 3 binnenshuis zorgden) zijn vervangen door kunststof kozijnen en waar zijn die prachtige bankjes gebleven, die afwisselend dienst deden als cockpit (Biggles), huifkar (Rawhide) en ruimtestation (Thunderbirds)? Kortom, nostalgie is óók al niet meer wat het geweest is.