De laatste korrel koffie

De Javastraat heb ik in heel prettige herinnering.
In 1966-1967 werkte ik als 16-jarige scholier, voor wat zakgeld, op mijn vrije woensdagmiddag en zaterdag bij Simon de Wit in de Javastraat. Sommige klanten wilden vers gemalen koffie, ik liet dan het pakje koffiebonen door een machine lopen. Een klant keek altijd of ook de laatste korrel wel terug in het pakje kwam.
De winkel sloot om zes uur en helaas heb ik daardoor een aantal afleveringen van "Ja zuster, nee zuster" gemist, die om vijf uur op de televisie werd uitgezonden. Een videorecorder had je toen nog niet.
Ik had niet het gevoel dat ik werkte en de dag was snel voorbij. Het was gezellig, al die vaste klanten iedere week te zien en te groeten. Het personeel was ook erg aardig onder elkaar. Het ging er gemoedelijk toe.
Met 18 vertrok ik naar Duitsland, sinds 1969 woon ik Berlijn.
Tien jaar geleden was ik in de Javastraat en toen hing op zondag op diverse plaatsen wasgoed aan de straatkant op het balkon te drogen. Dat was vroeger onvoorstelbaar, het was een eenvoudige, maar keurige buurt.