Anneke

Beste Boy en Lia, Ik had al een reactie geschreven, maar iets fout gedaan, dus nogmaals: De Baweanstraat begon te tellen vanaf de Boetonstraat. Wij woonden dus "tussen" kruidenier Krabbe en melkzaak van der Vecht (Vechie). Die familie is mij zeer dierbaar. Toen mijn moeder t.g.v. mijn geboorte is overleden hebben zij mij als baby opgenomen, na eerst wat "omzwervingen". Dat zij dat in oorlogstijd deden zegt iets over deze mensen. Natuurlijk leven mijn "oom en tante Vechie" niet meer, maar ik heb nog altijd een heel goed contact met de familie en zie dat ook ?cht als familie. Ik kwam pas weer op 5 hs. te wonen nadat mijn vader was hertrouwd. Mijn vader is in juni 2003 overleden op 93-jarige leeftijd. Mijn moeder leeft nog en woont in het Korthagenhuis. ze is nu 93 jaar!
Ik heb twee broers. John(ny) 1940 en Rens 1947. Zij zaten op de Anth. van Diemenschool o.a. bij de heer Amo en van den Berg (sikkie). Ik zelf zat op de 8e Montessorischool op de Zeeburgerdijk.
In het stukje Baweanstraat waar wij woonden zat ook slagerij van Voorst, een slagerij "aan huis" wat nu ondenkbaar zou zijn. Waar onze slaapkamer was, had de slager zijn winkel. De klanten stonden gewoon in de hal te wachten. Volgens mij werd er achter het huis geslacht, want er werden hele stukken koe, varken etc. bezorgd. Ze hadden een hele lieve herdershond, Maxi, die altijd op mijn broertje Rens lag te wachten. Legendarisch waren de gevechten die Maxi had met Hertha van de groenteboer Jansen. Ik weet dat ze bij de slager een zoon en een dochter hadden. Frans en ???/ Hoe deden ze dat toch om in huis zo'n winkel te hebben? Er waren maar twee slaapkamers!
Bij de melkzaak van de fam. v.d. Vecht kwam altijd een hele grote dikke man met een bakfiets grote staven ijs brengen voor in de ijskast. Hij hakte er dan stukken af en als je geluk had kreeg je een stuk. Eigenlijk heel vies, want hij pruimde en spoog gewoon over het ijs heen. Maar wisten we veel... Wat een herinneringen. Op Zondag kwam soms de wafelkar getrokken door twee enorme paarden. Die bakten verse wafels en dan met slagroom... En onder het eten kwam de zuurman. Die slaakte een kreet van "aaaaaaaaaaaah" en de mensen kwamen naar buiten met bakjes om heerlijke zure uien en komkommerzuur in te doen. Dat at je dan bij het avondeten! En dan de man van "stomen en verven". Dan tikte je tegen het raam en reed hij met zijn bakfiets achteruit, waarna wij natuurlijk wegdoken. Woedend werd hij. Ik herinner me ook nog een man in een invalidenkar zonder benen. Die verkocht veters etc. Als je niets nam was hij woedend. Ik was heel bang voor die man! Ook heel bang was ik voor de zg. "aanzeggers", die kwamen zeggen dat er iemand was overleden. Ik herinner me ook nog heel goed de brand op de hoek van de Karimatastraat/Niasstraat. Daar hadden ze geloof ik met kaarsen gespeeld. Ik was toch al zo bang voor brandweerauto's, durfde nauwelijks door de Donselaarstraat naar mijn oma te lopen in de angst dat de brandweer zou uitrijden! Ook was ik als klein kind heel bang voor een man in een zwarte mantel die van die hoge sprongen maakte.
Laat ik maar stoppen, er komt steeds meer naar boven! Bij Flevo deed ik dus Kinderoperette en ballet. Later heb ik nog de balletlessen van mevrouw Zwager overgenomen. Helaas niet lang, want door een toen ernstige oogkwaal ging ik maanden het ziekenhuis in Utrecht in. Gelukkig is dat allemaal goed afgelopen!