30 januari 1963

Reactie op 30 januari 1963

Over kou gesproken; het was een heel koude winter. In februari was de grote C&A brand op het Damrak. Ik herinner mij nog fantastische ijspegels van al het bluswater.

30 JANUARI 1963

 Er was veel sneeuw en ik werkte toen in het centrum. Met de tram was bijna niet te doen dus iedere dag heen en terug lopen. Collega's van buiten de stad hadden de grootste moeite om op het werk te komen. De directiebusjes probeerden zoveel mogelijk personeel op te halen. Er kwamen meerdere collega's uit oost en ondanks de sneeuw en de kou hadden we ontzettend veel plezier met elkaar. Een collega kwam uit Bussum en daar de treinen ook slecht reden heeft ze meegemaakt dat ze met een houten goederenwagen naar Bussum is gereden. Was meteen de laatste keer in deze winter voor haar. Door de kou natuurlijk heel ziek geworden. Het was een barre winter toen. Wij mochten toendertijd op de bank geen lange broeken dragen maar toen werd wel toegestaan dat je in een broek op het werk kwam maar daar moest je dan wel weer een rok aantrekken. De goeie oude tijd dus.

 Met toestemming overgenomen  van Facebook

30 januari 1963

 Ik had toen geen last van een bar amsterdam oost.ik vervulde toen mijn dienstplicht in 1962-63
2 weken daarvoor had ik in de barre kou 100 kilometer Elfstedentocht gereden (200 kilometer was toen te ver voor de meesten) en daarna moest ik weer snel op de Ermelo'se heide in de sneeuw gaan liggen om de Russen tegen te houden, maar die vonden het blijkbaar ook te bar en boos want ze kwamen niet ...

Met toestemming overgenomen van Facebook

30 januari 1963

Het was vreselijk koud, mijn vader was ziek zijn nieren werkten bijna niet meer[kort daarna overleden] zijn collega's brachten af en toe wat zaag afval mijn vader was timmerman.Dat was amper genoeg om een klein potkacheltje in de keuken brandend te houden, mijn vader zat dan in een slaapzak naast dat kacheltje.Mijn moeder had verschillende werkhuizen om de eindjes aan elkaar te knopen. .En ook al wist zij dat hij zou overlijden er was geen geld om thuis te blijven om zo zijn laatste dagen samen door te brengen .Op school ik was toen 7 wist niemand wat er aan de hand was.Mijn vader overleed dus in 1963 het jaar van de laatste elfstedentocht en mijn zoon werd geboren in 1985 de eerste elfsteden tocht na al die jaren!

Met toestemming overgenomen van Facebook

Vuilste stad (krantenbericht)

Een buurman, ik noem geen namen, woonde in de Soembawastraat en moest naar de telefooncel hoek Soembawastraat/Kramatweg, waarschijnlijk om een geplande visite af te zeggen.

De stoep liep daar wat op en het was zo ontzettend glad dat hij er maar niet kon komen, elke keer als hij er bijna was, gleed hij weer terug.

Uiteindelijk, op handen en knieën kruipend, is het hem gelukt.

Wij zagen dat gebeuren vanaf drie hoog en ja, het was zo een kolderiek gezicht dat we niet meer bijkwamen van het lachen. Schaam ik me daar nu voor? Nou nee, eigenlijk niet...

Anneke Koehof