T. Siegman

Auteur: Visitor

Ik werd geboren in 1942 en wij woonden toen op Transvaalkade 134 3-hoog. Mijn grootouders woonden op de Ringdijk schuin tegenover ons. Daarachter lag een stuk land waar kleine bedrijfjes gevestigd waren; voor de jeugd heette dat gebied 'De Werf'. Voor opgroeiend spul was dat een geweldig speelterrein. Aan de overkant van dat deel van de Transvaalkade was alleen maar zand en een moeras, alweer veel speelterrein. Het enige bouwwerk dat daar stond was het Amstelstation. In de jaren '60 kocht mijn grootvader met mijn vader Transvaalkade nummer 34, waar we later ook zijn gaan wonen. Dit was een pand dat in 1871 werd gebouwd en een tijdlang pastorie is geweest. Als je vanaf het balkon recht naar de overkant kijkt, zie je zo de Watergraafsmeer liggen, waar ik jaren van mijn leven heb 'versleten'. Eerst op de Kon. Wilhelmina School, in de Cornerlis Drebbelstraat, waar in de jaren '50 de heer Mijnarends schoolhoofd was en we kerkten in de Rehobothkerk aan de Zacharias Jansestraat. Zowel de school als de kerk hebben de tijd niet overleefd. Mijn leeftijdsgroep ging in 1954 van de lagere school af en wij organiseren voor die groep (50 jaar na dato) een reünie. Een aantal mensen heeft hier al over geschreven, maar fotograaf Oldshoorn en melkboer Vedder zijn me volledig bekend.
Een van de reacties op deze site schrijft over het gele houten bruggetje over de Ringvaart bij de Schalkburgerstraat; naar mijn idee stond dat bekend als het Kippenbruggetje. Toen daar een stenen brug moest komen, hebben ze meteen alle huisjes platgegooid die daar aan de overkant, aan de voet van dat bruggetje, stonden. Het was toen zowel feest als paniek toen dat gebeurde, want het stikte daar van de ratten. Iedere keer als daar een muur werd omgetrokken, kwamen daar ratten onder vandaan die een goed heenkomen probeerden te zoeken.
Als rotjochies van een jaar of tien stonden wij dan klaar om die dieren met stenen dood te gooien. Maar de paniek was altijd giganisch groot als die ratten naar je toerenden, want dan vluchtten alle kinderen.
Om terug te komen op Transvaalkade 34: in de jaren '80 heb ik het huis van mijn vader overgenomen en eind jaren '90 is het huis overgenomen door mijn kinderen; het is dus een echt familiehuis met een familie-stamboom geworden. De hijskraan die op de foto staat met als onderschrift 'opknappen van de Transvaalkade in 1984' staat precies voor de deur.

Alle rechten voorbehouden