Dit verhaal komt mij ook heel bekend voor. Zelf heb ik van 1950 t/m 1971 in de Kapteynstraat (zijstraat van de Hugo de Vrieslaan) op nr 11 gewoond. Precies in een hoek, de postbode kon ons adres (bijna) nooit vinden. Ik heb heel wat afgeschaatst op ondergespoten landjes (toen nog achter de Pieter Zeemanschool). Waar nu het oudevandagenhuis Thabita staat, stond in de jaren 50 een school, waar ik met buurtkindjes regelmatig op het schoolplein stond. De buurtvereniging Reigersburg stond op het landje tegenover Tabitha. Leuke herinneringen aan de georganiseerde Sint Nicolaasfeesten. De heer Toet, waar de reactie van Constance over spreekt, ken ik ook. Regelmatig mocht ik op zijn schoot zitten op de invalidekar en samen met hem de 'kar' handmatig voortbewegen. Toen wij vroeger nog geen televisie hadden, gingen wij altijd tv kijken op zaterdagmiddag bij de familie Mutze. Meer dan 10 kinderen mochten er niet in. Allemaal voor en rondom de grote tafel. En tijdens het kijkje een toffee uit de blikken trommel. Wat een heerlijke herinneringen zijn dit toch. Ik kan nog lang doorgaan met schrijven, zoveel leuke verhaaltjes zijn er te schrijven. Misschien later nog een keer.Groeten aan iedereen die dit lezen. Hannie Ottema