Maarten Pieters, Rotterdam

Mijn opa woonde in de Zacharias Jansestraat op nummer 17. ERwen van zijn buren was Ben Seijes, later van het RIOD. Ik kwam als kind in de jaren 50 regelmatig op bezoek in dat statige huis. Op het raam aan de voorkant stond een bordje "S.v.p. geen fietsen plaatsen". Ik herinner me dat er een lorrenboer door de straat kwam. Ik was doodsbang van zijn geschreeuw en vluchtte naar binnen als ik hem aan hoorde komen. Ook kwam er regelamtig een blinde man langs die met zijn stok langs de gevels tikte. En dan de krentenbollen van de bakker die langs de deuren kwam: die waren heerlijk. Mijn opa woonde begane grond met een prachtige tuin met een trap naar beneden. De bovenburen haalden boodschappen op met een mandje langs de trapleuning. Mijn opa overleed in augustus 1959. Ik kom er af en toe nog op 'sentimental journey' . Het leuke is dat de Zacharias Jansestraat nog steeds die alure en sfeer van vroeger heeft. Een mooie plek met mooie herinneringen.Maarten Pieters, maarten@pieters-partners.nl